Arts en patiënte stonden zaterdag tegenover elkaar bij het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg in Zwolle. De vrouw had een klacht ingediend over de injectie die zij eind 2006 kreeg.Na een jaar van ellende rond de operatie vanwege borstkanker had de internist de vrouw geadviseerd om naar een orthopeed te gaan. Die had volgens de vrouw aanwijzingen die mogelijk op botontkalking duidden. Zij wilde echter niet weer naar een specialist en vroeg haar huisarts om medicatie tegen de botontkalking.

De huisarts zegt dat hij op haar verzoek een injectie heeft gegeven in plaats van pillen. Daarbij zou hij zijn patiënte hebben gewaarschuwd dat de zogeheten prikpil niet ter bestrijding van botontkalking is bedoeld. Na herhaaldelijk aandringen van de vrouw zou de huisarts blind zijn gevaren op haar kennis als voormalige radiologe.

De vrouw ontkent dat zij om het bewuste middel heeft gevraagd. Behalve het verwijt over de injectie maakt zij de huisarts er nog twee: hij zou in zijn huisartsjournaal zaken onjuist hebben weergegeven of veranderd en hij sommeerde haar een andere huisarts te zoeken.

De huisarts erkent dat de injectie niet had mogen worden gegeven zonder nader overleg met de internist. Hetzelfde geldt voor het zomaar opzeggen van de behandelovereenkomst. De mogelijke veranderingen in het journaal werden door hem ontkend. Volgens zijn raadsvrouw zijn de gebeurtenissen te wijten aan een te grote betrokkenheid van de huisarts bij zijn patiënte.

Als de klachten gegrond worden geacht, kan dat voor de huisarts verstrekkende gevolgen hebben. De voorzitter van het tuchtcollege wees hem erop dat er al twee keer eerder klachten zijn ingediend. In 2001 had dit een berisping en een voorwaardelijke schorsing tot gevolg.

Uitspraak op 7 augustus.