De rechten van verdachten zijn via objectieve criteria eenduidig in Europees verband afgesproken. De zogeheten verstekvonnissen, die in Zuid-Europese landen veel voorkomen, zullen worden erkend in andere EU-landen. Maar tegelijk hebben verdachten het recht in hun eigen taal geïnformeerd te worden over de aanklacht en het recht om zich door een advocaat te laten vertegenwoordigen als ze niet bij het proces zijn.De eisen voor het uitleveren aan een ander EU-land van een verdachte zijn onder meer dat die persoon tijdig en juist is geïnformeerd over zijn proces. Dat geldt ook als Nederland de uitgesproken straf omzet naar eigen strafmaat. Voor het weer terugkeren in de maatschappij is het beter dat een veroordeelde zijn straf in eigen omgeving kan uitzitten.

Met de erkenning komt er meer rechtszekerheid voor toeristen en reizigers in Europa. Wie bijvoorbeeld in een Zuid-Europees land een auto-ongeluk veroorzaakt of een relatief klein misdrijf pleegt en vervolgens terugkeert naar eigen land, wordt vaak bij verstek veroordeeld zonder überhaupt van het proces te hebben afgeweten. Als niet aan de nieuwe waarborgen is voldaan, moet de veroordeelde bij uitlevering een nieuw proces krijgen.

Het politieke akkoord tussen de EU-landen betekent ook dat nazi’s die vanuit Zuid-Amerika terugkeren naar Europa, sneller in de cel zullen belanden. In Italië zijn meerdere Duitse oorlogsmisdadigers bij verstek veroordeeld. Als zij opgepakt worden in een willekeurig EU-land, kan hun uitlevering aan Italië gemakkelijk geregeld worden.

Niet alle EU-landen berechten verdachten bij verstek. Vroegere totalitaire regimes als Duitsland en Spanje hebben dat bijvoorbeeld helemaal afgeschaft.