Dat blijkt uit een inventarisatie van de Wageningse onderzoekster Reina Ferwerda. Ferwerda constateert dat het aantal zorgboerderijen snel groeit. In 1998 waren er 75 van dergelijke bedrijven. Dat aantal is tien jaar later opgelopen tot 878. Een derde van de zorgboerderijen is bestemd voor kinderen met een autistische stoornis. Andere zorgboerderijen zijn onder meer voor dementerende ouderen en gehandicapten.Leven op de boerderij geeft autistische kinderen rust, ruimte en structuur, wat voor hen van groot belang is. De aanwezige landbouwhuisdieren hebben een positief effect op de moeilijkheden met contact maken. Het erf biedt ruimte genoeg om vrijuit te kunnen spelen, maar er zijn op een boerderij ook genoeg plekjes waar kinderen even alleen kunnen zijn om tot rust te komen, aldus Ferwerda.

De meeste zorgboerderijen zijn heel kleinschalig. Dat is ook nodig, want een zorgboer of -boerin kan hooguit twee kinderen tegelijk voldoende aandacht geven. Maar door lange wachtlijsten zijn er meestal meer kinderen op de boerderij. Dat ervaren de agrariërs zelf ook als een knelpunt, net als opvang in de weekeinden.

Andere knelpunten die Ferwerda ontdekte zijn de lage vergoeding die de zorgboer krijgt, de concurrentie met andere bedrijven en onduidelijkheid over de handelwijze bij de uitbraak van dierziekten.