Onder druk van de Kamer kwam Verburg terug op haar plan om afspraken te maken met de walvisvarende landen Noorwegen, IJsland en Japan. Ze wilde zo bewerkstelligen dat er minder walvissen worden gevangen en in minder gebieden. De Kamer, uitgezonderd het CDA, wilde dat niet, omdat werd gevreesd dat daarmee de deur op een kier ging voor hervatting van commerciële jacht.Uiteindelijk zegde Verburg toe dat ze in Europees verband gaat onderhandelen en de resultaten voorlegt aan de Kamer. Ze beloofde zich ook te zullen inzetten voor sancties op en controle van landen die toch jagen.

Het is wat Verburg betreft onaanvaardbaar dat er de afgelopen drie jaar ondanks het moratorium elk jaar zeker 1800 walvissen zijn gedood. „Ik wil me daar niet bij neerleggen”, aldus de minister.

Ze deelde de vrees van de Kamer niet en zegde toe dat ze zeker niet zal instemmen met een voorstel dat leidt tot heropening van de jacht op walvissen. Ook sprak Verburg heel duidelijk uit dat ze streeft naar een totaalverbod op het vangen van walvissen.

Ze deed haar toezeggingen nadat de Kamer haar had voorgehouden dat ze zich aan twee eerder ingediende moties moest houden. De boodschap daarvan was dat Nederland tijdens de eerstvolgende conferentie van de Internationale Walvisvaart Commissie (IWC) pleit voor behoud van het sinds 1986 geldende moratorium.

„Moties niet uitvoeren, is een beetje hetzelfde als walvissen die aanspoelen: dat loopt doorgaans niet goed af”, aldus SP-Kamerlid Van Velzen. „Het is niet chic toch een andere strategie te kiezen”, hield Waalkens (PvdA) Verburg voor.