Intrigerende vraag is dan: wat wil het Verdonkvolk? De Volkskrant heeft die vraag via een onderzoek door TNS NIPO beantwoord. Als het volk het mag zeggen, krijgen alle snelwegen in de Randstad minimaal zes banen. Dat kost geld, maar tegelijkertijd wil het volk de benzineaccijns met een kwart verlagen. De maximumsnelheid blijft gehandhaafd. Het openbaar vervoer wordt gratis.De Verdonkstemmers zien liever geen boerka’s meer op straat, maar wel meer blauw. Het aantal ambtenaren kan fors omlaag, gezinshereniging is passé. Opmerkelijke wensen: de euro mag blijven, softdrugs worden verboden en de doodstaf heringevoerd voor moord, verkrachting en terrorisme.

Onderzoeker Peter Kanne van TNS NIPO stelt dat Verdonk nog „een aantal lastige dilemma’s te wachten staat” als ze haar beleid inderdaad wil baseren op de meerderheidsstem. Wie met een pleidooi voor snelwegen met zes banen én extra geld tegen luchtvervuiling naar de minister van Financiën stapt, kan niet op een warm onthaal rekenen.

Hoe groot de kans is dat Verdonk echt aan de macht komt, is ongewis. In de ene peiling krijgt ze 22 zetels, in de andere 14. De peilingen zijn blijkbaar net zo grillig het Verdonkvolk.

Nu Nederland Fitnaproof is gebleken en het Kamerdebat over de anti-Koranfilm voor het kabinet gunstig is afgelopen, is het eindelijk weer eens tijd voor wat relativering en humor. Zou je zo zeggen.

Het kabinet denkt er echter anders over. De 1 aprilgrap van Jaffe Vink, hoofdredacteur van Opinio, brengt de regering tot het aanspannen van een -inmiddels verloren- kort geding. De regering lijkt zich niet neer te leggen bij de uitspraak; zij overweegt een bodemprocedure.

Die reactie is, welbeschouwd, ”over the top”. Want wat is er nu eigenlijk gebeurd? Een intellectueel en journalist schrijft een satirisch stuk, waarin hij doet alsof hij premier Balkenende is, die op een geheime bijeenkomst van CDA-bobo’s een pleidooi voert voor een kritischer houding tegenover de islam. Kan dat nu ook al niet meer?

De beste 1 aprilgrappen zaaien door hun originaliteit en werkelijkheidsgetrouwe karakter twijfel, terwijl ze toch -voor de goede verstaander- meteen als bedrog te herkennen zijn. Daarvan is bij de neptoespraak van Balkenende, die is na te lezen op www.opinio.nu, sprake. De schrijver is erin geslaagd in de huid van de CDA-leider te kruipen. Het type humor is exact de humor van Balkenende. De schrijvers die hij aanhaalt (Maarten ’t Hart, Augustinus), passen precies bij de neo-gereformeerde ideoloog die Balkenende al jaren is.

Ook het staccatotaalgebruik van de premier is nagebootst, inclusief de kromme zinnen die regelmatig uit zijn mond vloeien, alsmede de voortdurende uitweidingen over details en het zichzelf in de rede vallen.

Er zijn maar twee zaken die niet kloppen en vanaf het begin argwaan wekken. De eerste is dat er te veel humor in de tekst zit. Balkenende kan leuk uit de hoek komen, maar dat hij de ene grap na de andere maakt, komt niet vaak voor. (Hoewel het wel weer klopt dat hij in besloten kring lolliger is dan op openbare bijeenkomsten).

De tweede is de inhoud. Die is volstrekt tegengesteld aan wat Balkenende de achterliggende jaren heeft betoogd. Waar de CDA-leider tot nu toe voortdurend benadrukt dat er weliswaar extremisten zijn die de islam misbruiken, maar dat de islam zelf niets te verwijten valt, betrekt hij in zijn pseudoredevoering de stelling dat het kwaad wel degelijk in de islam zelf zit en dat zijn partij qua visie op de Koran het roer om moet gooien. Een dergelijke omslag in het denken van JP veronderstellen: dat is wat te veel gevraagd van de goedgelovigheid van lezers.

Zoals natuurlijk ook Jaffe Vink zelf niet verwacht dat ”JP” ooit tot zo’n omslag zal komen. Het enige wat hij wil doen, is de minister-president en zijn partij aan het denken zetten. Hopelijk is hij daarin geslaagd, want het thema is het meer dan waard. Om het in de woorden van deutero-JP te zeggen: „Wilders moeten we gewoon vergeten. Maar niet de islam.”

De aftredend COC-voorzitter, Van Dalen, is een gedreven persoon. Daar hebben degenen die homoseksualiteit als zonde zien, de afgelopen jaren regelmatig last van gehad. Zij die dachten verlost te zijn van deze lobbyist, hebben het mis. Van Dalen bruist namelijk van politieke ambities.

Op de meeste belangrijke VVD-bijeenkomsten laat hij altijd even zijn gezicht zien. In een afscheidsinterview met de GayKrant steekt hij zijn verlangens niet onder stoelen of banken: „Het voorzittersbootje van de VVD is helaas vertrokken. Mijn bootje komt nog.” Zoals bekend versloeg de Rotterdamse burgemeester Opstelten in de strijd om het partijvoorzitterschap met een straatlengte zijn opponent, de Brabantse gedeputeerde Hoes -overigens ook een oud-bestuurslid van de homobelangenorganisatie COC.

Naar verluidt zou Van Dalen uit zijn op het vicevoorzitterschap van zijn partij. Of dat lukt, is nog niet duidelijk, maar een plaats in het hoofdbestuur van de VVD, lijkt niet onmogelijk. De liberalen zoeken namelijk een geheel nieuwe leiding voor hun partij. Afgelopen najaar gaf niet alleen partijvoorzitter Van Zanen de pijp aan Maarten (vanwege de Verdonkaffaire), het gehele hoofdbestuur volgde hem.

De politieke ambities van Van Dalen reiken nog verder. In de PvdA zingt het verhaal rond dat hij zichzelf tijdens de coalitiebesprekingen vorig jaar bij PvdA-leider Bos heeft aangeboden als staatssecretaris voor Emancipatiezaken. Van Dalen ontkent dat. Treurig hoeft Van Dalen er niet over te zijn dat hij niet op deze post is terechtgekomen. Er luistert geen minister beter naar de wensen van Van Dalen dan minister Plasterk van Onderwijs, die (homo-)emancipatie in zijn portefeuille heeft.

De Tweede Kamer houdt dinsdag onder meer een spoeddebat over de toename van het aantal Chinese asielzoekers. In commissieverband discussieert de Kamer morgen ook over de invoering van de OV-chipkaart. Woensdag debatteert de Kamer kort over de Abortuswet en over de Euthanasiewet.