Een verweerde houten kistbank tegen de muur van de gang. Een oude vitrinekast, opgevrolijkt met een schamel likje verf, bijvoorbeeld ossenbloedrood of juist wit. De één vat zulke meubels onder de noemer oude troep, de ander gebruikt liever de term brocante.„Je moet er gevoel voor hebben”, zegt Joost van Dijk, eigenaar van Van Dijk en Ko, een grote loods in Amsterdam vol oude meubels en klein spul. „Dat hebben mijn klanten. Ze geven zelf een draai aan de spullen en gebruiken ze naar eigen inzicht.”

Het Franse woord ”brocante” betekent oorspronkelijk curiosa of antiquiteit, maar die betekenis dekt niet de hele lading. Antiek hoeft brocante namelijk niet te zijn, en zeldzaamheid is ook geen voorwaarde. Sommigen scharen alleen nostalgische accessoires als emaillen pannen, koffers, blikken, speelgoed en romantisch serviesgoed onder die noemer, anderen geven ook verweerde meubels, sierlijk gekruld of niet, die naam mee.

De spullen -veelal van boerenherkomst- komen voornamelijk uit Frankrijk, België en de laatste tijd steeds vaker uit Hongarije, Tsjechië en Roemenië, waar zigeuners dorpjes afzoeken.

Waardeloosheid
Zo hutjemutje op elkaar als bij Van Dijk en Ko is de charme van de soms gehavende kasten, krukjes of klepbanken maar met moeite te ontdekken. Dat wordt anders in de juiste omgeving. Dan oogt afgebladderde verf ineens aantrekkelijk, zo laat menig woonblad zien. Zelfs nagemaakt oud geniet populariteit.

Je moet door de ogenschijnlijke waardeloosheid van brocante heen kunnen kijken, zegt Wijna van de Voort uit Nunspeet, die samen met haar zus Coby Prins oude spullen verzamelt en een aantal keren per jaar een verkoop organiseert in Nunspeet onder de naam Zus & Zooi. „Wij proberen alles gezellig neer te zetten, zoals we het in huis ook zouden doen.” Wat ook helpt bij de verkoop: een kopietje uit een woonblad neerleggen, waarop een soortgelijk meubelstuk mooi in een interieur is ingepast. Logisch: een beetje hulp bij de inrichting is nooit weg.

Tips
Van Dijk van Van Dijk en Ko is daar sceptisch over. „Waarom kun je niet zelf bedenken wat mooi staat? Bang zijn hoeft niet; je moet gewoon durven vormgeven.” Dat klopt, vinden ook Prins en Van de Voort. Combineren en een eigen stijl creëren zijn sleutelwoorden, maar desondanks geven ze graag tips.

Begin met een paar flinke meubelstukken, aldus de Nunspeters, bijvoorbeeld een vitrinekast en een tafeltje. Denk niet dat de héle inboedel ineens van het Franse platteland of uit Hongaarse dorpjes moet komen. Het is handig als bank en eettafel tegen een stootje kunnen - dat is bij brocante niet altijd het geval. Bovendien gaan de meubels prima samen met andere stijlen. Landelijk ligt voor de hand, maar kitsch kan ook. Zelfs een combinatie met een antieke kast of een moderne designkeuken is mogelijk.

Hou vooral in het achterhoofd dat het vaak niet nodig is de eigen meubels weg te gooien. „Een kast een andere kleur geven doet al zo veel”, zegt Coby. Een koperen kroonluchter verkoopt bij Zus & Zooi niet, maar spuit ’m wit en hij is snel verkocht.

Van Dijk, die al 15 jaar in het vak zit, herkent dat. „Destijds kon je een bruine eiken kast goed verkopen; nu hoef ik daar niet meer mee aan te komen. Het is veel modischer geworden, het gaat om de look. Tegenwoordig mag het shabby zijn.”

Juist de kenmerken van gebruik brengen sfeer met zich mee, zeggen zowel Van Dijk als de dames achter Zus & Zooi. Van de Voort: „Ik woon zelf in een nieuwbouwhuis. Met oude elementen gaat dat leven.”

Mannen denken daar in het algemeen anders over, merkt ze. „Zij vinden het oude meut. Geef hen maar iets stevigs.”

Volgende verkoopdagen: 11 april vanaf 19.00 uur en 12 april vanaf 10.00 uur.