Opinie

Foliumzuur (II)

Als kinderverpleegkundige kom ik regelmatig in contact met ouders van een pasgeboren kind met spina bifida. Ouders kunnen na de geboorte een schuldgevoel ervaren: waarom wist ik niet van het bestaan van foliumzuur af?

18 March 2008 08:51Gewijzigd op 14 November 2020 05:38

Er is in Nederland veel onwetendheid over (RD 26-2), ondanks vrouwenbladen en informatie bij huisartsen. Dit geldt ook voor de reformatorische gezindte! Het is verstandig dat de vrouw een aantal weken voor een geplande zwangerschap 0,5 milligram foliumzuur gaat slikken. Bij het niet plannen van een zwangerschap is dit een dagelijks vitaminetabletje. Voordat een vrouw merkt dat ze zwanger is, is de neurale buis al gevormd! Bij een positieve familieanamnese en bij een volgende kinderwens als ouders al een kind met een spina bifida hebben, wordt er in overleg met de (huis)arts dagelijks 5 milligram foliumzuur voorgeschreven. Op de afdeling zal ik in de toekomst minder kinderen zien met een neuraalbuisdefect. Niet door het foliumzuurgebruik, maar door de gevolgen van de standaard 20 wekenecho! Het is in Nederland al ingeburgerd dat er gejodeerd zout gebruikt wordt tijdens het brood bakken, om schildklierproblemen te voorkomen. De Gezondheidsraad adviseert nu verrijking van brood met foliumzuur. Natuurlijk moet dit besluit weloverwogen genomen worden. Ik zou een voorstander zijn, vooral om de had-ik-maargevoelens. Ook zullen er minder abortussen nodig zijn. Het kan confronterend en pijnlijk zijn voor ouders als ze te horen krijgen dat ze rond de zwangerschap te weinig op hun Schepper vertrouwd hebben. Je kunt beter niet óver maar mét deze ouders praten. Je gaat pas iets meer begrijpen als je daadwerkelijk contact zoekt en hulp aanbiedt aan een gezin waarin een (meervoudig) gehandicapt kind aanwezig is. De ouders hebben te maken met een levenslange loyaliteit aan hun kind. Uw hulp en gebed zijn broodnodig!J. E. Rietveld

Bernhard Zweersstraat 20

2983 BB Ridderkerk

Renteverbod
Op de opiniepagina in RD 14-3 stond een verkorte samenvatting van de afscheidsrede van prof. dr. H. Visser. Hij kritiseert daarin het islamitisch bankieren, omdat het renteverbod nu eenmaal onhaalbaar is. Het navolgen van het renteverbod is „onnodig ingewikkeld doen.” En passant merkt hij op dat het met de christelijke wetenschapsbeoefening in de economie eigenlijk precies hetzelfde is. In de Bijbel heeft het renteverbod onder andere te maken met het lenen aan mensen in nood. Dat kan een consumptieve lening zijn aan iemand die honger heeft of die een ramp in zijn bedrijf heeft meegemaakt. Voor commerciële activiteiten (denk aan de niet-Joodse handelaren) mocht de Israëliet wel rente rekenen. Dat fundamentele principe, waarvan de islam iets heeft overgenomen, lijkt me nog steeds van betekenis. Hadden we dat richting de derde wereld in praktijk gebracht, dan hadden we niet met een schuldencrisis gezeten en het was ook voor de economische verhoudingen veel beter geweest. Volgens Visser is het streven naar christelijke economische wetenschap iets van de VU van vroeger, waarvan nu moet worden gezegd: Het heeft niet gewerkt. Het lijkt me beter, en vooral ook eerlijker, ervan te zeggen dat het succesvol is tegengewerkt en daardoor niet tot ontwikkeling heeft kunnen komen. Wat mij betreft is het gelijk van de tegenpartij daarmee nog niet bewezen. Elke christenwetenschapper is geroepen God te eren in het vak dat hij beoefent. Dat begint al met de fundamentele kijk op wat wetenschap is. Goudzwaard en Van der Kooij hebben als christeneconomen laten zien dat ook consequenties heeft voor de kijk op economie. Dat is niet achterhaald, daar is juist méér van nodig.

Dr. R. Jongeneel

Beemdgras 12

3902 AM Veenendaal

Standbeeld soldaat
Verbazend dat men niet kan aannemen (RD 15-3) dat er Duitse soldaten waren die ”goed” gedaan hebben in WO II. Ik was 5 jaar oud en herinner me als de dag van gisteren dat een vriendelijke Duitse soldaat regelmatig bij ons in huis kwam. Deze Oscar Bernhard Hunder, van beroep huisschilder, woonde in Sittard. Hij was ”rijksduitser” en werd daarom verplicht tot dienst bij de Wehrmacht. Zijn afdeling was in Huizen belast met bewaking van het radiozenderpark (de latere Wereldomroep). Oscar was een man die veel goed heeft gedaan in Huizen; waarschuwde voor „te nemen acties.” Uit zijn dossiers in het Nationaal Archief ben ik veel over hem te weten gekomen, alles in positieve zin. Ontroerend! Hij heeft na de oorlog het Nederlanderschap gekregen. Ik heb nog altijd contact met zijn dochter Gerda (81 jaar) in Duitsland. En Oscar was niet de enige Duitser die goed heeft gedaan. Ook hun mogelijkheden waren beperkt.

G. C. Visser

Dr. Lelylaan 69

1276 GE Huizen

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer