Een golf van ontzetting ging door Nederland toen op 1 december 2006 de 8-jarige Jesse Dingemans op zijn basisschool Klim-Op in Hoogerheide van het leven werd beroofd. Toen de jongen in een leeg lokaal een puzzel ging halen, werd hij op beestachtige wijze vermoord.De bewijzen tegen Julien C. stapelden zich op. Zo is op kleding van hem en op het door hem gebruikte vleesmes bloed van het slachtoffer gevonden. Twee onderwijzeressen liepen hem in de school tegen het lijf en herkenden zijn signalement. Andere getuigen hebben C. in Hoogerheide tweemaal een vuilniszak met onder meer bebloede kleding zien verstoppen.

Cruciale vraag in het proces was: Had Julien C. een vast plan om een moord te plegen, heeft hij van tevoren de gevolgen van zijn daad overdacht? Of is er sprake van doodslag en heeft C. dus in een opwelling Jesse Dingemans van het leven beroofd, bijvoorbeeld omdat de jongen hem stoorde bij een inbraak? Voor de strafmaat maakt het verschil tussen doodslag en moord heel wat uit. Voor doodslag staat maximaal vijftien jaar, voor moord levenslang. In het geval van de jonge Julien C. zou dat zomaar een halve eeuw gevangenisstraf kunnen schelen, gesteld dat hij oud wordt. Als C. veroordeeld was geweest tot twaalf jaar en tbs, dan had hij binnen vijftien jaar (inclusief tbs-behandeling) al vrij man kunnen zijn. Nu zit hij in principe tot zijn dood vast.

Het kan bijzonder lastig zijn om vast te stellen of er sprake is van moord of doodslag. Advocaten zijn erop gebrand de rechter te doen geloven dat hun cliënt in plotselinge vlaag van woede de trekker heeft overgehaald of het mes heeft getrokken en zijn daad niet van tevoren heeft overdacht.

In de Bacchuszaak speelde bijvoorbeeld de discussie over het verschil tussen moord en doodslag. De meisjes Froukje Schuitmaker en Marianne Roza werden in januari 1999 in een Gorinchems café dodelijk getroffen door kogels uit het pistool van een van de drie Turken die verhaal kwamen halen op een stel Joegoslaven. Een derde meisje dat evenmin iets met het conflict te maken had, Inge van Boxtel, raakte zwaargewond. Het openbaar ministerie vond dat er sprake was van moord. De mannen waren naar huis gegaan om een wapen te halen en hebben op een bankje zitten overleggen. Het hof ging daar echter niet in mee en veroordeelde de Turken voor doodslag.

Intrigerend is dat de rechtbank in Breda en het gerechtshof in Den Bosch in de strafzaak tegen Julien C. op grond van dezelfde feiten tot fundamenteel andere conclusies komen.

De rechtbank in Breda veroordeelde C. vorig jaar september tot twaalf jaar en tbs wegens doodslag. De rechter redeneerde dat het niet zeker was dat Julien C. het vooropgezette plan had iemand van het leven te beroven. Het vleesmes dat hij onder zijn kleren had verstopt, zou ook voor iets anders gebruikt kunnen worden.

Het gerechtshof in Den Bosch maakt korte metten met die gedachtegang en komt uit op moord. Volgens het hof zijn er tal van zaken die er wél op wijzen dat Julien C. volgens plan heeft gehandeld. Hij nam vanuit het huis van zijn moeder en stiefvader een mes mee, verstopte dat onder zijn kleren en liep in acht minuten naar de school in Hoogerheide. Toen Julien C. in de school een onderwijzeres tegenkwam, vroeg hij op rustige wijze naar het klaslokaal van zijn halfbroertje Yuri, klasgenoot van Jesse. Al die tijd kon Julien C. de gevolgen van zijn daad overdenken.

Het hof heeft meer pijlen op zijn boog. Het doordachte optreden van Julien C. blijkt ook uit het feit dat alles nog op zijn plaats stond in het lokaal waar Jesse is vermoord. Lessenaartjes, stoeltjes, kastjes en een tafel met daarop een geknutselde stoomboot stonden onaangeroerd. Met andere woorden: er is géén sprake van een plotselinge, onvoorziene actie waarbij Julien C. in paniek door het klaslokaal is gebanjerd en om zich heen heeft gestoken. Nee, Julien C. had een vooropgezet moordplan. Daar moet de man die de nabestaanden van Jesse met levenslange pijn en verdriet heeft opgezadeld, nu voor boeten.