Het regionale parlement in het Koerdische en de facto autonome noorden van Irak kwam er in 1992, na de Golfoorlog van een jaar eerder. De volksvertegenwoordiging was evenwel direct nagenoeg machteloos door de onderlinge machtsstrijd tussen de Patriottische Unie van Koerdistan (PUK) van Jalal Talabani en de Democratische Partij van Koerdistan (KDP) van Masud Barzani. Sinds 1996 is er geen parlementszitting meer geweest.

In de jaren negentig vochten de KDP en de PUK hard tegen elkaar. De blijvende rivaliteit, onder meer over inkomsten uit de doorvoerhandel van Iraakse olie naar Turkije, moet onder druk van de VS plaatsmaken voor een monsterverbond tegen Saddam Hussein.

Barzani en Talabani werden pas nog met alle eer ontvangen in Washington. De twee bezwoeren geen aparte staat te willen, maar een autonome regio met een eigen vlag binnen een federatie. De hoofdstad moet Kirkuk worden, in de olievelden 265 kilometer ten noorden van Bagdad.

De Turkse premier Ecevit en velen met hem zien in die autonome regio echter een paard van Troje. De strijd tegen extremistische separatisten van de Koerdische Arbeiderspartij (PKK) kostte in zuidoostelijk Turkije 30.000 mensenlevens in zeventien jaar tijd. Turkije heeft militairen in Noord-Irak om strijders op afstand te houden. Een Koerdische natie of die zich nu regio noemt of iets anders, is een nachtmerrie voor tal van Turkse politici.

De weduwe van de Franse ex-president Mitterand is eregast tijdens de bijeenkomst in Arbil. Danielle Mitterand zet al jaren in voor de Koerdische zaak.