Dat hebben onderzoekers vrijdag naar buiten gebracht. Ze zijn verbonden aan Hollandia Archeologie en de Stichting Behoud Cultureel en Natuurlijk Erfgoed Banda-eilanden.

Op de plek bleef in 1599 een groep mannen achter van de tweede Nederlandse vloot die naar Indonesië voer. Zij hadden als opdracht om bij de lokale bevolking nootmuskaat en folie op te kopen.

In het begin van de 17de eeuw breidde de VOC de oude houten loge uit tot een groot complex met een hoofdgebouw met twee verdiepingen, een magazijn van 40 meter lengte en een stevige ommuring met schietgaten. Het hele complex had een doorsnede van circa 150 meter.

Het imposante magazijn en de ommuring zijn volgens de onderzoekers nog grotendeels aanwezig en van goede kwaliteit. „De overblijfselen vormen nu in veel gevallen de fundamenten voor de huidige gebouwen in het dorp. Zo is huidige moskee op het bordes van het hoofdgebouw geplaatst. Muren van huizen bestaan uit oude resten”, aldus P. Floore van Hollandia Archeologie.

De Banda-eilanden speelden een grote rol in het handelsimperium dat de VOC vanaf 1602 wist op te zetten. Om het monopolie op de handel in nootmuskaat en foelie definitief in handen te krijgen, voerde Jan Pieterszoon Coen in 1621 een meedogenloze campagne tegen de inheemse bevolking.

De archipel werd uiteindelijk helemaal ingepalmd en door de Compagnie ingericht met perken (plantages) waar met hulp van Aziatische slaven de nootmuskaat- en foelieproductie werd ontwikkeld. De perken en het monopolie tegen de Portugese, Spaanse en Engelse concurrentie beschermden de VOC door de aanleg van een systeem van forten.

De eerste VOC-nederzetting is door de onderzoeksgroep aangetroffen bij het inventariseren en in kaart brengen van de muskaatnootperken, de forten en de vele monumenten uit de koloniale periode op de Banda-eilanden. Dit gebeurt op verzoek van de Molukse en lokale autoriteiten en wordt ondersteund door de Stichting Behoud Cultureel en Natuurlijk Erfgoed Banda-eilanden.