Yvonne de Horde zegt dat vooral de eerste ontmoeting, drie maanden geleden, haar tegenviel. Ze stond met haar man en een verzorger verdekt opgesteld. „Toen Bokito mij zag door een deel van het glas waar nog geen folie voor zat, kwam hij naar ons toegerend om vervolgens naar het buitenverblijf te spurten. Ik raakte in paniek en kneep met mijn pijnlijke, geopereerde hand keihard in die van mijn man.”De tweede keer was een maand geleden. Toen was er wel folie op alle ramen van het binnenverblijf aangebracht en kon de aap haar niet zien. Toch kreeg ze weer een angstig gevoel.

De Zoetermeerse zegt dat ze zelf geen behoefte had om Bokito op te zoeken, maar dat het haar therapeut toch een goed idee leek om zo haar trauma beter te kunnen verwerken. „Ikzelf ga liever niet meer naar een dierentuin en ik denk dat het bij deze twee bezoeken blijft.”

Naar omstandigheden gaat het goed met haar, zegt de vrouw. Bij de ontsnapping beet de zilverrug meer dan honderd keer in haar lichaam. Ze staat op de wachtlijst voor twee nieuwe operaties aan haar hand en heeft er al acht ondergaan. Nog wekelijks moet ze naar het ziekenhuis voor lichamelijke therapie. „Ik heb bij mijn herstel veel te danken aan de mensen van het Erasmus MC in Rotterdam. Zonder hen was ik er misschien niet meer geweest.”

Psychisch hebben de gebeurtenissen haar nog niet losgelaten. „Dat merk ik nu tegen het eind van het jaar de zaak overal wordt opgerakeld. Met name de onwaarheden en verkeerde veronderstellingen in de media doen me pijn. Zo lees ik steeds dat ik Bokito niet had mogen aankijken. Maar dat doe je toch altijd in de dierentuin? Je kijkt toch naar de kop van een dier en niet naar zijn billen?”

De grappen die worden gemaakt, vindt ze ook verschrikkelijk. „Wat valt er over zo’n groot ongeluk te grappen”, vraagt De Horde zich af. Wat haar betreft zou de pers zich beter kunnen verdiepen in de veiligheid in dierentuinen. Ze is er niet gerust op dat Bokito niet opnieuw de benen neemt. De ontsnapte tijger die onlangs in de dierentuin van San Francisco een man doodbeet, maakte haar ook weer van streek.

Blijdorp bevestigt de twee bezoeken van de vrouw en zegt dat apen vaker zo reageren als Bokito deed wanneer ze een bekende zien. Volgens projectleider J. Radder gaat het met Bokito beter sinds de verbouwing die een nieuwe ontsnapping onmogelijk moet maken. Voor een nieuwe ontsnapping is Radder niet bang. „De muren zijn nu 5 meter hoog. Bokito is wel handig, maar niet zo handig.”