Praktijk voor reiziger minder florissant dan cijfers doen geloven
In deze tijd van het jaar reizen veel mensen niet voor dag en dauw met een duf hoofd naar werk of studie, maar gaan ze op familiebezoek. Logeren bij oma, langs bij die verre nicht. Maar met name de jaarwisseling is ook het moment om terug en vooruit te kijken. Dat doe ik dus ook.
Het afgelopen jaar reden steeds meer treinen op tijd. Dat is een felicitatie waard. Toch gaat het nog heel vaak mis. Recentelijk had ik een bijzonder vervelende treinreis. Van Amersfoort moest ik naar Rotterdam. Tussen Amersfoort en Utrecht is dat dezelfde trein als die naar Den Haag. In Amersfoort ben ik echt in het goede treinstel gaan zitten. Want voor Utrecht roepen ze dan om welk treinstel naar Den Haag gaat en welk deel naar Rotterdam. Mijn treinnummer ging naar Rotterdam, hoorde ik. U kent dat wel, die vertrouwde tekst: „Kijk voor de nummers van de treinstellen op de bordjes boven de deur.” Ik zat dus goed en ben lekker in mijn krant gedoken.Tot mijn verbazing kwam ik in Den Haag aan! Blijkbaar waren ze vergeten de trein in Utrecht te ontkoppelen, want alle treinstellen stonden aan het Haagse perron. Het was al laat in de avond, maar gelukkig kon ik nog net de laatste trein van Den Haag naar Rotterdam nemen. Zo zie je maar weer: de praktijk is voor de reiziger vaak toch minder florissant dan het kille cijferwerk in grafieken en tabellen.
Kil cijferwerk zag ik ook op de website van NS Internationaal. Als je daar een kaartje boekt, loop je een flinke kans dat je te veel betaalt. Omdat ze je een omweg aansmeren of aantrekkelijke kortingen verzwijgen. Ondanks stevige kritiek van onze kant hebben de NS dat nog steeds niet aangepast!
Busonderneming Connexxion wil links en rechts in het land allerlei informatiebalies sluiten. Ze is overgenomen door een Franse firma die blijkbaar veel belangstelling voor financieel rendement heeft, maar wat minder voor service aan de reiziger. Erg jammer.
Maar ik heb dit jaar ook heel leuke dingen gezien. Zoals die conducteur op de Rotterdamse tram. Een jonge knul nog, eigenlijk een broekie. Gezellig ventje. Vriendelijk praatje voor iedereen en schalkse blikken als er een groep leuke schoolmeiden instapte. Leuk of niet leuk, ook zij moesten wel allemaal even hun kaartje laten zien. Kijk, op zulke momenten geniet ik met volle teugen van het openbaar vervoer en denk ik toch dat al mijn inspanningen niet voor niets zijn.
Bezorgd kijk ik naar de toekomst. De provincie Zuid-Holland heeft het gepresteerd op Goeree-Overflakkee en in de Hoeksche Waard de OV-chipkaart gedurende een halfjaar ongeldig te verklaren omdat ze dat bij de aanbesteding niet goed hebben geregeld. Nog maar pas hebben veel mensen in dat gebied voor 7,50 euro een chipkaart gekocht. Zij zitten nu met een waardeloos ding dat ze niet kunnen gebruiken. Ik heb de provincie verzocht iedereen die dat wil in de gelegenheid te stellen de chipkaart weer in te leveren en hun 7,50 euro terug te betalen. Dat wilde de provincie niet. Ik roep de gedeputeerde ertoe op dit alsnog te regelen. Zo niet, dan moeten hij en zijn ambtenaren zich diep, heel diep schamen. Nou ja, we zullen zien wat 2008 ons brengt.