De politieke crisis van het afgelopen halfjaar in België lijkt daarmee grotendeels bezworen. Sinds de verkiezingen van 10 juni zijn 192 dagen verstreken van vruchteloos praten, formeren en ruziemaken. Zelfs bemoeienis van de Belgische koning mocht meerdere keren niet baten.Uiteindelijk kreeg scheidend premier Verhofstadt de opdracht van de koning om dan eerst maar een interim-regering samen te stellen. Het land moest bestuurd worden, de vakbonden en de werkgevers morden. Verhofstadt slaagde daar vlotjes in, al moest hij de afgelopen nacht nog wel alles op alles zetten om de Waalse christendemocraten CDH over de streep te halen. Die stonden op het punt de oppositie te verkiezen omdat de Waals liberale MR een veto had uitgesproken over deelname van de CDH.

CDH-leider Joëlle Milquet was de afgelopen maanden volgens veel Vlamingen er de oorzaak van dat Yves Leterme, de grote winnaar van de verkiezingen in juni, maar geen regering kon vormen. ”Madame Non”, werd ze in Vlaanderen genoemd.

De nieuwe regering wordt komende vrijdag geïnstalleerd en zal inclusief Verhofstadt veertien ministers tellen, zeven Vlamingen en zeven Walen. Staatssecretarissen zijn er niet omdat het slechts een interim-regering is voor de belangrijke lopende zaken.

Verhofstadt wordt interim-eerste minister en zijn opvolger Yves Leterme waarschijnlijk minister van Begroting. De Waalse liberaal Didier Reynders blijft volgens Belgische media op Financiën.

Nieuw in vergelijking met de onderhandelingen voor een volwaardige regering is de deelname van de Waalse socialisten PS. Zij eisten wel dat ook de Waalse christendemocratische CDH mee zou doen. De regering heeft 101 zetels in het parlement -net meer dan twee derde- en kan daarmee gaan werken aan voorstellen voor een staatshervorming.

De onenigheid daarover was de afgelopen maanden keer op keer de oorzaak van nieuwe crises. Vlaanderen wil meer financiële en bestuurlijke armslag om zelf beleid te voeren. Wallonië is daartegen omdat het vreest voor het uiteenvallen van België. Het veel armere Wallonië is voor zijn economisch overleven sterk afhankelijk van de federale geldstromen uit Brussel.

Verhofstadt heeft nu drie maanden om de verzuurde verhoudingen tussen Vlamingen en Walen weer een beetje op te fleuren. Leterme, al twee keer mislukt als formateur, mag het dan echt gaan laten zien of hij het verdeelde België bijeen kan houden.