„Wij zijn hier bijeen, omdat de Israëlische en de Palestijnse leiders een gemeenschappelijk doel nastreven”, aldus de president na aparte besprekingen in het Witte Huis met de Israëlische premier Ehud Olmert en de Palestijnse leider Mahmud Abbas.Er zijn tal van landen vertegenwoordigd in Annapolis, waaronder Saudi-Arabië en Syrië. Iran werd niet uitgenodigd. De bijeenkomst moet ten minste een gezamenlijke Israëlisch-Palestijnse verklaring opleveren waarin beide partijen zich verplichten hun vredesoverleg te hervatten. De Amerikanen hopen dat dat overleg nog voor het eind van president Bush’ ambtsperiode begin 2009 afgerond kan worden met een formeel akkoord. Het werd maandag in Washington al duidelijk hoe moeilijk dat komende onderhandelingsproces gaat worden.

Beide partijen waren het namelijk maandagavond laat nog niet eens over de verklaring. Knelpunt was onder meer de vraag of de Palestijnen Israël erkennen als een Joodse staat. Verder hadden de Israëliërs en de Amerikanen bezwaar tegen de Palestijnse formulering dat Israël een eind moet maken „aan de bezetting (van Palestijnse gebieden) die in 1967 begon.” Deze formulering heeft speciale betekenis in verband met de legitimiteit van de Israëlische nederzettingen op de Westoever.

Verder willen de Palestijnen dat het komende vredesoverleg uiterlijk over een jaar resultaten oplevert. Israël wil zich niet vastleggen op zo’n vaste termijn. „Het is moeilijk, maar wij proberen eruit te komen”, aldus de Palestijnse onderhandelaar Ahmed Qureia maandagavond.

Leiders van de Palestijnse groep Hamas -niet uitgenodigd- noemden Mahmud Abbas een verrader, hetgeen aangeeft hoe moeilijk het zal worden om een akkoord aan alle Palestijnen te verkopen. Tijdens een gezamenlijk diner voor alle Annapolisdeelnemers liet de Saudische minister van Buitenlandse Zaken prins Saud al-Faisal weten dat zijn land Israël pas zal erkennen als er een Palestijns-Israëlisch akkoord bereikt is.