„Het gaat in het leven om de vraag wie je naaste is”, zegt W. J. Pijl, die als SGP’er sinds zeven jaar het raadslid is voor de CU/SGP in de hofstad. „Dat is ook degene die in de goot is beland. Als christen is het onze taak om die mensen te helpen.”De afgelopen jaren heeft Pijl geprobeerd zo dicht mogelijk bij de inwoners van Den Haag te staan. „Ik kom overal en heb veel contacten met burgers en bewonerscommissies. Zo kom ik te weten wat er leeft onder de mensen.” Zijn voorganger, GPV’er M. A. Niemeijer die van 1996 tot 2000 in de raad zat, beaamt dat. „Politiek bedrijf je niet door in de boeken te duiken en af en toe uit het raam te kijken. Je moet eropuit.”

Dat betekent voor Pijl overigens dat hij volgens eigen zeggen 65 uur per week in touw is. Een fulltimebaan dus.

In de 25 jaar dat de fractie nu bestaat, is er veel veranderd. Dat blijkt wel uit het jubileumboek, waarvan zaterdag het eerste exemplaar wordt aangeboden aan burgemeester Deetman. In de beginjaren ging het er soms heftig aan toe. De toenmalige fractievoorzitter Van Popering kreeg soms harde kritiek van niet-christelijke partijen. De sfeer is nu heel anders. Niemeijer: „Veel mensen zijn nu op zoek naar een stuk zingeving in het leven. We merken dat onze fractie als wegwijzer wordt gezien. Daar is veel waardering voor.”

Toch zijn er ook veel moeilijke momenten. Pijl: „Begin dit jaar is er een motie van de SP aangenomen dat iedere trouwambtenaar homo’s in het huwelijk moet verbinden. Ik ben zelf buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand en ga dit echt niet doen. Dat weten de mensen. Overigens was ik niet de enige tegenstemmer. Van de 45 raadsleden waren er 9 tegen.”

Ook in enkele andere kwesties stelde de fractie zich duidelijk principieel op. Zo keerde Pijl zich in 2005 tegen het voorstel om de winkels in Den Haag 52 zondagen per jaar open te stellen. „Dat voorstel kreeg helaas een nipte meerderheid. Ik was er zowel vanuit christelijke als vanuit sociaaleconomische redenen tegen.” Hij verzwijgt in de debatten zijn mening niet. „Ik schaam me niet voor mijn principe.” Niemeijer: „We ontmoeten begrip van mensen als we onze principes duidelijk uitspreken. Maar dan moeten we ook bij die mening blijven. Zo weten mensen wat ze aan je hebben. Wij hebben ook een gewetensfunctie in een maatschappij waarin de ankers zijn losgeslagen.”

Een punt waarop de fractie zich profileerde, was het prostitutiebeleid. Pijl: „Het is onmogelijk om prostitutie te verbieden. Dan verdwijnt die in de illegaliteit en zijn we nog verder van huis. Wel kunnen we ons verzetten tegen uitwassen zoals loverboys en criminaliteit. Maar we zijn vooral voorstander van hulpverlening aan de dames.” De fractie is groot voorstander van projecten die het voor prostituees beter mogelijk maken te stoppen.

Vaak moeten er keuzes worden gemaakt waaraan haken en ogen zitten. Zo is de fractie groot voorstander van een verzamelgebouw voor migrantenkerken. „Dat betekent dat ook moslims en hindoes aanspraak kunnen maken op onderdak. Aan de andere kant: dankzij de godsdienstvrijheid kan ik ook naar de kerk. Anders kon dat niet.” Pijl vindt dat de overheid onder andere kerken en moskeeën volop moet betrekken bij de sociale problematiek in de stad.

De fractievoorzitter benadrukt overigens dat het aantal principiële kwesties dat aan de orde komt minimaal is. Veel vaker gaan de debatten over kwesties zoals de herstructurering van wijken. Ook dan laat de CU/SGP van zich horen. „Ik spreek niet alleen voor mijn eigen achterban, ik ben volksvertegenwoordiger. Maar ik moet me wel duidelijk onderscheiden van andere fracties.” Dat gebeurt onder andere door de stellingnames in debatten over sociale problematiek.

De fractie heeft altijd met één vertegenwoordiger in de gemeenteraad gezeten, met uitzondering van de periode 2005 - 2006, toen fractievoorzitter De Niet van de Politieke Partij Scheveningen zijn partij verliet en zich aansloot bij de CU/SGP.

Pijl doet zijn werk in een stad waarin veel moslims en niet-gelovigen wonen. Toch kan de partij volgens hem wel het nodige voor de stad betekenen. „Er wordt naar mijn mening geluisterd. In kwesties rond het homohuwelijk en de koopzondagen stond ik bijvoorbeeld niet alleen.”