Allochtonen verkiezingsissue in Zwitserland
BERN (ANP) - Zwitserland is tot op het bot verdeeld over de allochtonen in de welvarende alpenrepubliek. Kort voor de parlementsverkiezingen zondag leidt de nationalistische Zwitserse Volkspartij (SVP) van minister van Justitie Christoph Blocher in de peilingen. Tegenstanders beschuldigen de regeringspartij, die nu al de grootste fractie in de Nationalrat vormt, van racisme en islamofobie.
Een betoging begin deze maand van enkele honderden linkse extremisten tegen een SVP-manifestatie in de hoofdstad Bern ontaardde in straatgevechten. Zwitserse en buitenlandse media spraken over een ongekend fenomeen in de eeuwenoude democratie.De politie zag zich genoodzaakt waterkanonnen en traangas in te zetten. Bijna twintig agenten en enkele demonstranten raakten gewond, ruim veertig relschoppers werden gearresteerd. Critici van de SVP uitten meteen de vrees dat het geweld de Volkspartij van Blocher alleen maar in de kaart speelt.
Van de ruim 7,6 miljoen inwoners van Zwitserland is 20,4 procent van buitenlandse komaf. Elke vierde allochtoon komt uit het voormalige Joegoslavië, bijna 5 procent is Turks. Van de inwoners geeft 4,3 procent aan moslim te zijn.
De SVP pleit al jaren voor een „buitenlanderstop”, maar riep de afgelopen maanden steeds luider op tot een hardere koers tegen criminele immigranten. Een verkiezingsaffiche waarop drie witte schapen een zwart schaap van de Zwitserse vlag trappen, baarde opzien.
Het openlijke pleidooi om alle criminele allochtonen met hun familie uit te zetten noopte zelfs de speciaal gezant van de Verenigde Naties tegen racisme tot een reactie. In een officieel protest verweet de VN-functionaris de partij bewust aan te zetten tot vreemdelingenhaat. Anderen beschuldigden de SVP van een populistische angstcampagne.
De op eendracht en samenwerking ingestelde Zwitsers worden door Blocher steeds meer uiteengedreven, stellen analisten. Al tientallen jaren regeren de grotere partijen van links en rechts gemeenschappelijk. De verdeling van de ministersposten lag feitelijk al vast voor elke verkiezing. Waarnemers vragen zich af of het Zwitserse model nog wel standhoudt.
De drie andere partijen in de coalitie uitten kritiek op hun rechtse coalitiepartner, maar laakten ook de gewelddadige protesten tegen de SVP. Een enkele politicus is bang voor het Zwitserse imago.
Blocher ziet alles anders. Hij beschouwt het als zijn opdracht de vrijheid van de Zwitsers te verdedigen tegen het „gevaar” van criminele allochtonen en minaretten: „Een goede politicus moet zich kunnen opofferen, voor het geheel, voor het land.”