Deze overblijfselen van de zonden zijn door de geest van de wedergeboorte niet weggenomen zolang wij nog bij de Heere uitwonen. Zij zijn nog als een doorn in onze zijde en als een scherpe distel om onze ziel te beledigen. Het is een huisvriendin die ons tot kwade dingen verleidt, het is een inwendige verrader. Het vlees bearbeidt het loon van de ongerechtigheid. Het is het schadelijkst, omdat ze het dichtstbij is. Het ontsteekt zijn eigen huis met onreine lusten, die niet eindigen dan in het helse vuur.O, grote trouweloosheid! Nu zou iemand kunnen opmerken of Paulus zichzelf niet tegenspreekt, want de apostel zegt in Efeze 6:12: „Wij hebben de strijd niet tegen vlees en bloed.” Hier zegt hij echter: „Ik zie een andere wet in mijn leden…” Dat zijn het vlees en de verdorven natuur, die strijden tegen de wet van mijn gemoed.

De apostel gebruikt op de ene plaats vlees en bloed voor zwakke schepselen, opdat de satan te naakter mocht vertoond worden. Op andere plaatsen gebruikt hij deze uitdrukking voor de verdorven natuur.

Theodorus Wyckenburgius, predikant te Haarlem (”Rebecca van tweelingen zwanger”, 1658)