Leraar te paard op Prinsjesdag
Ze zijn al dagen gelegerd in grote tenten op de Waalsdorpervlakte in Den Haag. Dinsdagmorgen om 08.00 uur scherp was er appèl voor mens en dier. Allemaal in het gelid, klaar voor de grote dag. „We zijn nergens bang voor.”
Prinsjesdag en paarden horen onlosmakelijk bij elkaar. De keurig gekamde en geborstelde viervoeters vormen een imposant deel van het uiterlijk vertoon. Al dertig jaar begeleidt het Cavalerie Ere-Escorte op Prinsjesdag de Koningin tijdens de rijtoer van Paleis Noordeinde naar de Ridderzaal en weer terug.
Twee keer een kwartier. Maar dit jaar meer. De huzaren vieren dinsdagmiddag hun lustrum met een zogenaamd ”Royal Salute” aan koningin Beatrix en haar familie op de binnenplaats aan de achterzijde van Paleis Noordeinde. Hierbij voert het Cavalerie Ere-Escorte met twee bereden pelotons (53 man) en een bereden standaardwacht (7 man) een defilé uit, waarna de huzaren voor de koninklijke familie het huzarenlied zingen. Dit alles vindt plaats na de balkonscène en is voor het grote publiek niet te volgen.
Pelotonscommandant Amin Mansour (39) legt uit dat het eigenlijke lustrum vorig jaar was. Vanwege de terroristische aanslagen op 11 september was toen alle uiterlijk vertoon op Prinsjesdag geschrapt. „We reden wel mee, maar zonder sabel en ceremonieel tenue.”
Dinsdag komt alles weer in volle glorie door de straten van Den Haag. Tamboers, grenadiers en vaandels. Het eerste peloton van de cavalerie zat net voor het eerste rijtuig, het tweede peloton liep pal achter de gouden koets. Het was voor reserveritmeester Mansour een ware eer om er dinsdag voor de achtste keer bij te zijn. „We zijn het enige officiële ere-escorte van het Koninklijk Huis.”
De samenstelling van de ruiters van het Cavalerie Ere-Escorte is bijzonder. Een groot deel van de ruiters, onder wie Mansour zelf, bestaat uit reservisten. Samen met hun beroepscollega’s oefenen ze het hele jaar door voor Prinsjesdag en speciale gebeurtenissen rond het koningshuis. „Huwelijken en begrafenissen”, zegt Mansour. „Op 2 februari waren we er in Amsterdam ook bij.”
De reservisten hebben uiteenlopende achtergronden. Zo zijn er advocaten, ondernemers, agrariërs, leraren, bankmedewerkers, managers, is er een dierenarts, een handelaar in veevoeder en een vakbondsmedewerker. De paarden zijn voor dit escorte voornamelijk afkomstig van de ruiters zelf of van particulieren die het een eer vinden dat hun paard aan het koninklijk escorte deelneemt.
Op het Noorderstrand in Scheveningen werd maandag voor de paarden en de berijders een gewenningsoefening gehouden. In het zicht van de Pier moesten op een deel van het verlaten nudistenstrand trompetters, schoten uit pistoolmitrailleurs en rookbommen mens en dier van de wijs brengen. Wat overigens niet lukte. Goede voorbereiding, vindt de ritmeester. „Ruiters moeten weten wat hun paarden in stressvolle omstandigheden doen.”
„Paarden zijn van nature vluchtdieren”, zegt Mansour. „Voor een knal zijn ze misschien niet bang, maar van een omvallende fiets kunnen ze schrikken.” Ook wapperende vlaggen, een plotseling fluitje of grote spandoeken kunnen de beesten op hol doen slaan. Wat dat betreft was de herrierijke vertoning tijdens het huwelijk van Willem-Alexander en Máxima de ultieme vuurproef. „We reden door een tunnel van lawaai.”
Het Cavalerie Ere-Escorte vertegenwoordigt in meer opzichten een uniek stuk militaire traditie. Vóór de oorlog werd de Koningin tijdens de rijtoer op Prinsjesdag geëscorteerd door een ere-escorte van het in Den Haag gelegerde 3e Regiment Huzaren; de ”Rode Huzaren” genoemd, vanwege hun uitmonstering in atilla met rode tressen.
Nieuwe deelnemers aan het Cavalerie Ere-Escorte worden nog steeds beëdigd op de standaard van het Regiment Huzaren Prins Alexander, het zogenaamde Hofregiment, dat de tradities van het 3e Regiment Huzaren voortzet. Tijdens het huwelijk van prinses Beatrix met Claus von Amsberg in 1966 reed het Cavalerie Ere-Escorte voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog weer als officieel koninklijk escorte uit.
Sinds 1972 werd de traditie van de cavalerie-escortes op Prinsjesdag in ere hersteld. Het paard is sinds de laatste wereldoorlog niet meer dan traditie bij de cavalerie. „We doen het nu anders; met tanks en pantserwagens”, lacht reserveofficier Mansour.