„Indonesië is door Nederland gekerstend! Ik had Nederlandse docenten en voorgangers. Pas als je hier (in Nederland, red.) zit, begin je wat van het postmodernisme en postchristendom te begrijpen.” Ds. Alex Sasabone, predikant van de migrantenkerk Gereja Kristen Indonesia Nederland, in Idea, het blad van de Evangelische Alliantie.„Op een enkeling na hebben de vrijgemaakten de scherpe kantjes van hun verleden echt achter zich gelaten.” In DNK, Documentatieblad voor de Nederlandse Kerkgeschiedenis, bespreekt Ewout Klei het recent verschenen boek ”Vrijgemaakte vreemdelingen”.

„De voormalige gereformeerde kerk is nu een galerie. Je ziet opeens voor je wat er gebeurd is in bijna veertig jaar. Niet alleen in de grote steden, maar ook op het platteland. Het beloofde land ligt verder weg en de woestijn is groter dan ik toen dacht.” Ds. L. J. G. IJkel blikt in de kerkbode van de protestantse gemeente (in wording) te Apeldoorn terug op 38 jaar predikantschap en op een kerkdienst die hij onlangs leidde in zijn eerste gemeente, Vrouwenpolder.

„Op het moment dat je overloopt van vragen, heb je de kerk met z’n eeuwenlange ervaring met moeilijke vraagstukken keihard nodig.” In het EO-blad Visie gaat de Amsterdamse studente Marleen Buijs in op de vraag wat studenten en kerkelijke gemeenten voor elkaar kunnen betekenen.

„Dat gaat dan ongeveer in de trant van: „vanmorgen om 5 uur, toen ik dit collegedictaat afrondde, kwam ik erachter dat N. N. daar nog iets moois over schreef.” En let dan vooral op het tijdstip. 5 uur in de ochtend is voor hem namelijk geen incident.” In een column in Oikodomè, het blad van de Theologische Universiteit Apeldoorn, beschrijft student Wim de Bruin hoe de verschillende hoogleraren college geven.

„In het Hebreeuws is daar steeds dezelfde taalkundige wortel azar of ezer, helpen, hulp, die we kennen uit het bekende Eben-Haëzer, dat is ”steen der hulp”.” Eben-Haëzer betekent níét, zoals zo vaak gedacht wordt, ”tot hiertoe heeft de Heere mij geholpen”, zo blijkt uit een artikel van L. M. P. Scholten in De Wachter Sions, orgaan van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland.

„Maar als je het niet volhoudt te wachten, weet dan dat voor God liefde en trouw belangrijker zijn dan menselijke regels!” In haar commentaar in het christelijke gereformeerde Kerkblad voor het Noorden gaat Dien de Haan in op de vraag of het zonde is om met elkaar naar bed te gaan voor je getrouwd bent, een vraag die haar nogal eens wordt gesteld door mensen die al een huwelijk achter de rug hebben.

„Vanouds dachten de meeste christenen theocratisch. Vandaag vind je dat nog bij de SGP. Tegenwoordig passen de meeste christenen en ook christelijke politieke partijen bij de ”pluralen”.” In het vrijgemaakte weekblad De Reformatie schrijft dr. A. L. Th. de Bruijne een eerste artikel over ”Moslims en de christelijke samenleving”.

„Wanneer zal men de verwoestende werking van de film eens gaan inzien? En wordt het niet hoog tijd dat christenen tegen deze ’cultuuruiting’ een hartgrondig neen zeggen?” In de eerste jaargang van het (nu) Nederlands gereformeerde orgaan Opbouw werd „opvallend vaak” gewaarschuwd tegen wereldgelijkvormigheid, constateert redacteur Jan Lakerveld. Inmiddels is Opbouw aan zijn 51e jaargang bezig.

„De meeste mensen in ons land merken alleen nog iets van de Bijbel door het gedrag van bijbelgetrouwe mensen in hun omgeving. Onze tijd heeft ’wandelende Bijbels’ nodig.” Ds. W. Visscher in Om Sions Wil, pastoraal blad voor de gereformeerde gezindte.