Een 83-jarige grootvader moet ruim 1000 euro betalen omdat hij afgelopen week ’s ochtends vroeg op een strand bij Imperia (Genua) tien badhanddoeken op een rij legde. De man zat daar prinsheerlijk alleen totdat de rest van zijn familie zich aan het eind van de ochtend bij hem voegde. Het strand om hem heen was inmiddels overvol. De politie beboette hem omdat hij moedwillig openbaar terrein bezet hield.Op een ander strand bij Genua nam de politie ’s nachts strandstoelen en parasols in beslag die badgasten lieten staan om de volgende dag van een goede plaats aan de kust verzekerd te zijn. De politie moest met betonscharen aan het werk omdat de badgasten kettingen en sloten aan hun strandmeubels hadden vastgemaakt.

De strijd op een (goed) plekje op het strand is niet het gevolg van te weinig strand. Italië beschikt over een kust van ongeveer 7000 kilometer. Ten minste aan de helft daarvan ligt zand. Ongeveer 68 procent van de kust is officieel geschikt om te baden. Het tekort heeft te maken met de gewoonte van Italianen om massaal in augustus op vakantie te gaan en met hun voorliefde voor strandvakanties in eigen land. Maar oorzaak is ook de grote hoeveelheid strandtenten in Italië, waardoor er een tekort aan vrije stranden bestaat.

”Strandtent” is in het Italiaanse geval een understatement, want daarmee wordt veelal een groot gebouw bedoeld waar men zich behalve met verhuur van parasols en strandstoelen ook inlaat met de exploitatie van een of meer restaurants, bars, winkels, sanitair en omkleedcabines. Entree tot een strandtent, en tot het strand, is voorbehouden aan wie een kaartje betaalt en een parasol en een strandstoel huurt. Voor een echtpaar zijn die kosten gemiddeld 25 euro per dag.

Voor de exploitanten is het goed zakendoen. Een strandtenthouder pacht van de overheid voor maximaal 25 jaar zijn locatie en betaalt daar maandelijks gemiddeld 400 euro voor. In totaal vloeit er jaarlijks zo’n 40 miljoen euro in de staatskas. De exploitanten zetten echter met zijn allen maar liefst bijna 2 miljard euro om.

En dan nog klagen exploitanten elk jaar weer over vermeend misbruik. Zo werd de eigenaar van een van de populairste ”stabilimento”, zoals een strandtent in het Italiaans heet, in Ostia (bij Rome) vorig week voor 2000 euro beboet omdat hij twee jongeren wegstuurde die aan de kustlijn voor diens standtent hun handdoek hadden neergelegd. Het komt ook voor dat bij een stabilimento de doorgang voor strandwandelaars wordt geblokkeerd. De Italiaanse wet op dit terrein is echter duidelijk: er bestaat -uitzonderingen daargelaten- geen privékust. Iedereen heeft vrij toegang tot 5 meter van de zee.