Er is nog een bedrog: als de mensen natuurlijke en algemene begeerten houden voor heilige begeerten. Ze redeneren dan als volgt: De Heere heeft gezegd: „Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid.” Hij heeft beloofd dat Hij de rokende vlaswiek niet zal uitblussen. Ofschoon ik mij zwak bevind en niet kan doen gelijk anderen doen, heb ik nochtans wel de goede begeerte. Ik heb wel een begeerte naar de hemel en hoop dat Christus de mijne is en dat ik zalig zal worden.Ach, geliefden, uw begeerte is niet die naar heiligheid, maar naar gelukzaligheid; niet naar genade, maar naar de heerlijkheid. U begeert noch verlangt dat uw hart mocht veranderd worden en uw lusten mochten gedood worden. O, mens, wat u begeert, zijn maar natuurlijke begeerten uit een zelfliefde. U wilt wel graag naar de hemel en hebt een afkeer om ellendig te zijn. Dat is wat ieder verlangt. Bileam bijvoorbeeld begeerde dat ook. Hij wilde de dood van de rechtvaardigen sterven, maar niet met hen leven.

John Wall, predikant te Londen (”Niemand dan Christus”, 1666)