De oliewet creëert een raamwerk voor de distributie van de olie–inkomsten. Tot welke deal de partijen zijn gekomen, is niet bekendgemaakt. De Koerden verzetten zich eerder tegen een bijlage van de wet waardoor het beheer van olievelden onder een nieuwe staatsoliemaatschappij zou vallen.In Washington zal opgelucht gereageerd worden dat de oliewet naar het parlement is gestuurd. Het Witte Huis dringt al langer aan op goedkeuring van de oliewet en een aantal andere sleutelwetten die bedoeld zijn om het sektarische geweld te beëindigen en de bevolking te verzoenen.

Al maanden steggelden de nationale regering en de Koerden over de wet. Irak bezit de op drie na grootste oliereserve van de wereld. De voorraden liggen vooral in het sjiitsische zuiden en Koerdische noorden. De soennieten, die vooral in centraal Irak wonen, vreesden dat sjiieten en Koerden de inkomsten onderling zouden gaan verdelen.

De soennieten hebben steeds voor centrale controle over de olie–inkomsten gepleit. De Koerden willen zoveel mogelijk zelf hun oliezaken regelen, terwijl de sjiieten een middenpositie innemen. De nieuwe oliewet voorziet nu in een distributie van olie–inkomsten van bestaande en toekomstige olievelden naar provincies gebaseerd op hun inwoneraantal.

Het Witte Huis hoopt dat hiermee de zorgen van de soennieten zijn weggenomen en een stap richting verzoening kan worden gezet. Soennieten vormen nog steeds de ruggengraat van de opstand. De wet is ook essentieel voor het aantrekken van buitenlandse investeringen om de olieproductie op te voeren en om de economie weer op te bouwen.