Op dit moment is er weinig meer te zien van de verzakkingen rondom de woning van Anja Pasterkamp aan het Kooizand in Urk. De straat en haar voortuin zijn een grote grindhoop. Een shovel doet zijn best de bergen stenen glad te strijken.De gemeente Urk is deze maand begonnen met het ophogen van de eerste straten van de buurt Enkhuizerzand/Kooizand. Nogal wat nieuwbouwbuurten in Urk zakken weg. Ze zijn gebouwd op te slappe veengrond.

Om aan te geven hoe de situatie was voor de ophogingen, haalt Pasterkamp foto’s tevoorschijn. Op de kiekjes is een schuin aflopende voortuin te zien. De klinkerweg voor het huis lijkt te golven.

De straat is in veertien jaar bijna een meter verzakt, vertelt Pasterkamp. „Onze tuin lijkt wel een bodemloze put. Elk jaar moeten we hem ophogen en opnieuw aanleggen. Op eigen kosten. Sinds ik hier woon, ben ik daarom niet meer op vakantie geweest.”

Of de ophoging lang zal stand houden, weet ze niet. „Een echte oplossing is er eigenlijk niet. Onze huizen zijn destijds te hoog gebouwd. Ik verwacht dan ook dat het zand wat ze er op gooien, zo weer wegspoelt.”

Het liefst zou Pasterkamp verhuizen, maar ze vreest dat haar huis onverkoopbaar is geworden. „Als ik mijn woning kon ruilen met een stacaravan, was ik vanavond nog weg. Maar wie wil zo’n huis nu kopen? Soms knapt het riool. Dan hangt er in het hele huis een smerige lucht en heb ik veel last van vliegjes.”

Kwaad maakt de Urkse zich over de houding van de gemeente. „Urk heeft in al die veertien jaar praktisch niets voor ons gedaan. Ze zouden een financieringstekort hebben, nou, dat heb ik ook. Zelfs een excuus heb ik nog nooit gehoord. Terwijl het hun fout is. Ze hadden nooit aan deze kant van Urk moeten bouwen.”

Buurvrouw Jannie Bakker, die dertien jaar aan het Kooizand woont, kan de ergernis van Pasterkamp goed begrijpen. „Zelf ben ik wat zachtaardiger. Ik wil geen ruzie met de gemeente.”

Om de twee jaar laat ze haar oprit en tuin opnieuw aanleggen vanwege de verzakkingen. „Laten zitten kan ik niet, daar ben ik te netjes voor. Elke keer als ik thuiskwam, ergerde ik me er weer aan. Op een gegeven moment lag heel de fundering onder ons huis bloot. Ik schat dat ik al minstens 20.000 euro kwijt ben geweest. Elk jaar stop ik mijn vakantiegeld erin.”

Van de gemeente kreeg Bakker enkele jaren geleden 3000 euro om hardhouten schotten in haar tuin te plaatsen. „Helaas hielden de planken het gewicht van het wegstromende zand niet.”

Het ophogen van de straat is volgens Bakker net als haar buurvrouw geen oplossing voor de lange termijn. „Ik denk dat het twee jaar goed gaat, maar veel verstand heb ik er niet van.”