Dat zei de prins in een interview dat vrijdagavond ter gelegenheid van zijn veertigste verjaardag is uitgezonden door de NOS. Een tv-ploeg volgde de prins een jaar lang door Nederland, over heel de wereld en mocht ook thuis op de Eikenhorst beeldopnamen maken.De prins heeft voor zichzelf het idee dat hij naar het koningschap toegroeit. „Ik heb nu een stabiele thuissituatie, ik heb een schat van een vrouw, schatten van kinderen en ik zit goed in mijn vel. Misschien was ik er op mijn achttiende technisch klaar voor. Langzamerhand begin ik er ook steeds meer in te groeien.”

Wanneer het zover is, weet de prins niet. „Dat komt op een gegeven moment, op het moment als mijn moeder beslist dat ze afstand zal nemen. En natuurlijk komt dat met elke seconde dichterbij, maar het zal het moment zijn dat zíj bepaalt. Op dit moment heb ik ook echt nog geen idee wanneer dat is.”

Als de Prins van Oranje koning wordt, zal hij niet veranderen. „U moet niet verwachten dat er ineens een heel andere persoon staat. Ik ben mezelf en samen met Máxima probeer ik nu al een rol te vervullen die dan gecontinueerd zal worden.”

Drie woorden vatten de taak van zijn moeder en straks die van de hem samen, stelt de jarige prins in het interview. „Samenbindend, vertegenwoordigend en aanmoedigend. Zo zie ik dat het nu gaat en ik denk dat ik dat in de toekomst ook door zal zetten”, aldus de oudste zoon van koningin Beatrix.

Als hij koning wordt, zal hij functies op het gebied van watermanagement loslaten. „Ik zal bepaalde functies moeten opgeven, maar de waterwereld boeit mij zo enorm. Ik zal er altijd een aparte interesse in blijven houden, een zwak voor houden.” Zijn functie als VN-adviseur op het gebied van water en sanitaire voorzieningen noemt hij op dit gebied het hoogst haalbare voor hem „als niet-ingenieur.” De prins pleit opnieuw voor ruimere aandacht voor de watercrisis die de wereld meer en meer treft. Nederlanders roept hij op te „consumanderen, dus anders consumeren met hetzelfde niveau. Ik denk dat mensen daar wel toe bereid zijn.”

De prins krijgt voor zijn gevoel meer vrijheid dan zijn moeder om activiteiten te ontplooien. „De ministeriële verantwoordelijkheid is niet veranderd. Degenen die daarmee om moeten gaan zijn andere mensen, die ook meegaan met hun tijd. Ik denk dat mijn generatie het gemakkelijker heeft dan de vorige generatie om om te gaan met de ministeriële verantwoordelijkheid.” Als voorbeeld noemt de prins zijn werk als voorzitter van de VN-adviescommissie.

Eikenhorst
Zijn drie kinderen nemen een grote plaats in zijn leven in. De prins maakt er zo veel als mogelijk is tijd voor vrij, zo vertelt hij. „We hebben natuurlijk een fantastisch huis hier op Eikenhorst en we proberen zoveel mogelijk samen met hen hier te zijn. Veel buiten spelen, want dat is natuurlijk echt heerlijk.”

Prins Willem-Alexander en prinses Máxima zouden nog meer tijd met hun kinderen willen doorbrengen. „Dat is iets waar elke ouder mee worstelt.” „Hoewel wij vaak wel de weekends met ze hebben en dan ook echt helemaal alleen zijn. Geen verzorging, niks in huis. Dan zijn we echt gewoon samen als gezin.”

De prins en zijn vrouwen vertellen Amalia en Alexia nog niet over hun bijzondere positie. „Als je de kinderen zo ziet spelen, dan denk je: Gelukkig weten ze nu nog niet wat hun te wachten staat.” „Op een gegeven moment zullen ze erachter komen dat ze toch een andere positie hebben in Nederland. Aan ons als ouders om te zorgen dat ze daar niet van naast hun schoenen gaan lopen. En dat we ze zo normaal mogelijk opvoeden.”

Geolied team
Professioneel vormen hij en zijn vrouw „een geolied team”, aldus de prins. Met hun verschillende achtergronden en studies kunnen ze elkaar vaak helpen, vertelt de prins in het tv-portret waarin hij ook sportend, fietsend en spelend met de kinderen in beeld kwam.

Prins Claus neemt nog steeds een grote plaats in in het leven van prins Willem-Alexander. „Mijn vader is altijd dichtbij. Ik denk sinds zijn overlijden vierenhalf jaar geleden zelfs nog meer. Ik voer eigenlijk altijd een discussie met hem over bijna alles waar ik mee bezig ben. (…) Ik denk heel vaak aan hem. (…) Hij was altijd een meester om elke discussie op een hoger plan te trekken en liet ook altijd een tegengeluid horen. Dus dat probeer ik nu met mijzelf maar te doen.”