Drie stellen in het overwegend blanke Sint-Niklaas vonden dat te ver gaan, en weigerden onlangs hun huwelijk door Van Bellingen, die ook optreedt als ambtenaar van de burgerlijke stand, te laten voltrekken. Zij wilden dat bij hun huwelijk alleen blanken aanwezig zouden zijn.„Het was racisme in zijn primitiefste vorm. Het ging puur en alleen om mijn huidskleur”, zegt de 34-jarige Van Bellingen, de eerste zwarte wethouder van Vlaanderen, voor de progressieve partij Spirit. Hij werd bij zijn geboorte geadopteerd door een Vlaams gezin en heeft zijn Rwandese ouders nooit gekend.

Van Bellingen, die zijn portie racisme in de loop van zijn leven wel heeft gehad (afgelopen vrijdag werden hem op een feest nog oesters geweigerd omdat ervan werd uitgegaan dat hij een ober was), besloot een positieve draai te geven aan de gebeurtenis.

Hij zette een symbolische huwelijksceremonie op, waarvoor stellen -reeds getrouwd of nog niet gehuwd- zich konden aanmelden die een signaal tegen racisme willen afgeven. De respons was overweldigend. Bijna 700 stellen gaven elkaar woensdagavond onder zijn leiding, op Internationale Antiracismedag, het jawoord op de Grote Markt van Sint-Niklaas.

Sabine van Camp kreeg op haar werk een e-mail van haar man Guy: „Wil je het nog eens doen?” Het was niet de meest romantische manier om haar te vragen hun huwelijksgelofte opnieuw af te leggen, maar ze aarzelde niet. Ze was zo verontwaardigd over de manier waarop Van Bellingen was bejegend. „Het was schandalig. De brutaliteit ervan”, zegt Van Camp. Ze accepteerde het aanzoek van haar man, per e-mail.

Van Camps jurk -een gebroken wit exemplaar- was voordat de ceremonie goed en wel begonnen was aan de onderkant doorweekt door het regenachtige weer, maar zij en Guy hebben geen spijt van hun deelname. „We zijn helemaal voor meer tolerantie”, zeggen ze.