Escher heeft de tekening uit 1956 nooit afgemaakt, omdat hij op een wiskundig probleem stuitte.

Op de Prentententoonstelling staat een jongeman in een galerij te kijken naar een afbeelding van zichzelf in dezelfde galerij terwijl hij staat te kijken naar weer dezelfde prent. Dit gaat in het oneindige door. In vaktermen heeft dit het Droste-effect, omdat de chocoladefabrikant de techniek als eerste gebruikte in een aantal reclameaffiches.

De Leidse mathematicus H. Lenstra bedacht de oplossing voor het wiskundige probleem. „En we wilden ook de oplossingen uittekenen. Daarom zijn we met een aantal lithografen en kunstenaars aan de slag gegaan. Er zijn nu vijf verschillende oplossingen getekend.”

De tekenaars en wiskundigen zijn twee jaar bezig geweest om de tekening af te maken. „Uiteraard tussen het serieuze werk door”, licht de hoogleraar toe. „Het is leuk om eens met een wiskundig oog naar de tekeningen te kijken, maar het is niet het vak van wiskundigen.”

De wiskundige structuur achter Eschers prent is die van een elliptische kromme. „En dat is wel mijn vakgebied”, zegt Lenstra. „Escher had zelf alleen middelbareschoolwiskunde gehad. De Nederlandse graficus had een echt wiskundige kijk op het leven. Maar we hebben onze versie van de Prentententoonstelling wel wat geperfectioneerd. De tekening klopte niet voor 100 procent. Er was hier en daar wat gesjoemeld door Escher.”