Geliefden, u moet onderscheid maken, indien ik mij zo mag uitdrukken, tussen de dorst die door de wet is en de evangelische dorst. Het dorsten door de wet is die geweldige en hevige begeerte die in de zondaar verwekt wordt door het nauwe gevoel van schuld en toorn van God in het geweten. Dit is gelijk een mens die een geweldige koorts heeft. O, deze zondaar roept om Christus en om genade. Hij weet, ik kan niet verlicht worden zonder die en zal verdoemd worden zo ik ze niet heb.De evangelische dorst is de sterke en ernstige begeerten die verwekt wordt door het geloof en gegrond zijn op de beloften. Dit is dorst van iemand die gezond is, omdat hij weet waar dat water zijn zal om zijn dorst te lessen.

Misschien is uw dorst alleen een dorst uit de wet, wordt zij alleen door een angstig geweten veroorzaakt. U lag in koorts en was zeer begerig naar Christus en genade. Maar deze dingen kwamen voort uit eigenliefde en u zag deze dingen alleen als middelen voor een tegenwoordige verlichting. U zag ze niet als genezing van uw zondige staat en als een middel om te komen uit uw benauwde staat.

Obadiah Sedgwick, predikant te Covent Garden (”De geopende fontein”, 1666)