Verhagen naar Buitenlandse Zaken
DEN HAAG (ANP) – Als er één man was op wie premier en CDA–leider Balkenende de afgelopen vijf jaar steeds kon bouwen, dan was het wel Verhagen. De fractieleider in de Tweede Kamer was zijn belangrijkste steunpilaar in de onafzienbare reeks politieke conflicten en crisissituaties waarmee de drie kabinetten–Balkenende te kampen hadden.
Zodra er problemen opdoemden, stond Verhagen paraat. Hij overlegde achter de schermen met de coalitiegenoten, smeedde compromissen en tackelde in de Tweede Kamer de kritiek uit de oppositie. Dat laatste gebeurde meestal weinig zachtzinnig.Ook in de afgelopen verkiezingscampagne kon Balkenende het vuile werk met een gerust hart aan zijn adjudant over laten. Met zijn aanvallen op de ’bejaardenbelasting’ en zijn slogan ’Met Bos bent u de klos’ dreef hij de PvdA tot wanhoop. Geliefd heeft hij zich bij de latere coalitiepartner dan ook bepaald niet gemaakt. „Een permanent gifgas verspreidend serpent" noemde een boze sociaaldemocraat hem vlak na de verkiezingen tijdens een PvdA–bijeenkomst in Utrecht.
Maar het kan verkeren. Verhagen wordt nu minister van Buitenlandse Zaken in hetzelfde kabinet waarin PvdA–leider Bos het departement van Financiën beheert. De vijand van weleer is een politieke bondgenoot geworden.
Waarschijnlijk zullen de PvdA’ers die zo’n hekel aan hem hadden snel ontdekken dat Verhagen ook zijn aangename kanten heeft. Hij heeft gevoel voor humor, is niet zonder zelfspot en beschikt als katholieke Limburger over het vermogen pragmatische oplossingen te vinden. In de persoonlijke omgang kan hij gemoedelijk en joviaal zijn. Een schallende lach is zijn handelsmerk.
Verhagen, geboren op 14 september 1956 in Maastricht, kreeg de politieke belangstelling van huis uit mee. Zijn grootvader zat veertig jaar in de gemeenteraad van Sittard. Zijn vader was wethouder in Maastricht en lid van Gedeputeerde Staten van Limburg.
Ook Verhagen werd na zijn studie geschiedenis in Leiden gemeenteraadslid in zijn toenmalige woonplaats Oegstgeest. Van 1989 tot 1994 was hij europarlementariër. Vervolgens kwam hij in de Tweede Kamer, waar hij zich aanvankelijk vooral bezighield met buitenlands beleid en asielzaken. In 2002 werd hij fractievoorzitter.
Verhagen had al eerder naar Buitenlandse Zaken gewild. Dat was begin 2004, toen de post vacant kwam omdat De Hoop Scheffer tot NAVO–chef werd benoemd. Maar Verhagen stelde het partijbelang boven zijn persooonlijke ambities en bleef in de Tweede Kamer. Als beloning mag hij nu alsnog de scepter gaan zwaaien op het departement van zijn voorkeur.