Het wordt een spannende bijeenkomst zaterdag, in Utrecht. Na 27(jaar abortuswetgeving zitten voor- en tegenstanders voor het eerst samen aan tafel. Het gezelschap is uitermate divers. Van Women on Waves, die abortus als een recht ziet, tot Schreeuw om Leven, die consequent over moord spreekt.Het programma bestaat uit twee delen. ’s Ochtends geven sprekers uit beide kampen hun visie op abortus en de eventuele gevolgen ervan. Voor de middag staat een besloten bijeenkomst op de agenda om te praten over de realisering van een richtlijn die artsen verplicht vrouwen te wijzen op de alternatieven voor een abortus.

Aanvankelijk zouden alle partijen hieraan meedoen, maar woensdag werd bekend dat de abortusartsen, de huisartsen en de gynaecologen het middagprogramma niet willen meemaken. Zij vinden het allemaal te snel gaan.

Beekhuizen, woordvoerder van het Nederlands Genootschap van Abortusartsen: „Ik zie de bijeenkomst zaterdag als een eerste gelegenheid om aan juiste beeldvorming over en weer te doen. We gaan met elkaar een gevoelig innovatieproces in. Dat moet zorgvuldig gebeuren. ’s Ochtends kennismaken en ’s middags zaken doen gaat mij te snel.”

Aanvankelijk stemde u daar wel mee in.
„Klopt, maar toen ik hoorde dat de huisartsen en de gynaecologen niet bij het debat zouden zijn, vroeg ik me af: is het verstandig dat wij wel meedoen? Mijn antwoord is nee. Noem het een kwestie van voortschrijdend inzicht.”

De prolifeorganisaties zijn teleurgesteld.
„Dat begrijp ik, als ze maar niet denken dat er sprake is van onwil. Ik ben wel bezorgd over de afloop als het proces te snel gaat. Laten we eerlijk zijn: zowel bij voor- als bij tegenstanders van abortus komen extreme opvattingen voor. Aan de ene kant zijn er mensen die de vrucht als een klompje cellen zien en abortus beschouwen als een medische ingreep, niet meer dan dat.

Onder de tegenstanders hoor je dat abortus moord is. Beide opvattingen doen geen recht aan de complexiteit van het onderwerp. Als we zaterdag op het congres te snelle stappen zetten, geven we de mensen met extreme opvattingen, aan de ene én aan de andere kant van het spectrum, munitie in handen om het proces te frustreren.”

U ziet abortus als hulpverlening, meneer Dorenbos als moord. Is er eigenlijk wel een gesprek mogelijk?
„Dat hangt af van de kwaliteit van de deelnemers. Ik heb ooit voor de SGP-jongeren over dit onderwerp gesproken. Het was een goede discussie met respect voor elkaar. Natuurlijk word je het niet eens, maar je kunt wel naar elkaar luisteren en proberen elkaar te begrijpen.”

Congresvoorzitter dr. Bakker zei donderdag in deze krant dat er voor bijna elke medische ingreep een richtlijn is, zelfs voor het behandelen van een steenpuist, maar voor voorlichting na een abortusverzoek nog steeds niet.
„Dat is een correcte redenering. Ook het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde concludeerde onlangs dat er in het verleden te weinig standpunten zijn ingenomen, onder andere rond abortus. Dat zal te maken hebben met de traumatisch tot stand gekomen abortuswet. Er is een grote verlegenheid rond dit onderwerp.”

Wat doen de abortusartsen daar aan?
„We zijn als beroepsgroep zelf al bezig met het ontwerpen van een richtlijn. Daar zijn ook psychologen en medewerkers van het FIOM (Federatie van Instellingen voor Ongehuwde Moeders, red.) bij betrokken. Huisartsen zitten er niet bij. Dat is eigenlijk best jammer, want veel vrouwen met een abortusverzoek komen bij hun huisarts terecht.

Ik constateer dat zo’n richtlijn bij huisartsen op dit moment geen hoge prioriteit heeft. Ik kan me dat ook wel voorstellen. Een abortusverzoek is voor hen geen hoofdzaak, maar een van de vele zaken waarmee zij zich bezighouden.”

Bent u terughoudend richting het congres zaterdag omdat u uw kruit droog wilt houden totdat het regeerakkoord er ligt, waarin ongetwijfeld iets over abortus staat?
„We kunnen op dit moment niet anders doen dan uitgaan van de huidige abortuswet. We zien straks wel wat de drie heren in Den Haag rond dit onderwerp hebben bekokstoofd.”