„Goed nieuws over allochtonen is dungezaaid”
EDE - Schetsen media een eerlijk beeld van allochtonen en migranten? Dat valt te betwisten, zo bleek donderdag op een mediasymposium op de Christelijke Hogeschool Ede. „Het woord tolerantie is nogal arrogant.”
CDA-Kamerlid Kathleen Ferrier was een van de sprekers op het symposium ”De Babylonische spraakverwarring”, over media in de multiculturele samenleving. Dat werd donderdag op de Christelijke Hogeschool Ede gehouden voor oud-studenten journalistiek en communicatie.Ferrier, zelf van Surinaamse afkomst, uit haar weerstand tegen het woord tolerantie. „Vanwege het superioriteitsgevoel dat eruit spreekt. Zo arrogant. Het duidt op een machtspositie van de overheersende groep. Die duldt de andere groepjes in zijn midden, maar alleen voor zolang het duurt.”
Allochtoon en autochtoon hebben elkaar veel harder nodig op zeer korte termijn dan men zich nu realiseert, stelt Ferrier. „Als je migranten alleen maar duldt, neem je een grote groep inwoners in je land niet serieus, waaronder enige honderdduizenden allochtone christenen.”
Journaliste Xavia Nabibaks, van het blad FEM Business, zegt te merken dat de Nederlandse tolerantie niet veel verder gaat dan aardig groeten op straat. „Maar als je problemen veroorzaakt, ben je ineens ”een Marokkaan”. Dan speelt de etniciteit meteen een rol.”
Dat er nog verschil is tussen integreren in Amsterdam en integreren in Amersfoort, merkt spreker Shahied Badoella, afkomstig uit de hoofdstad. Hij werd vorig jaar hoofd communicatie van het partijbureau van de ChristenUnie in Amersfoort. Badoella: „In Amsterdam vraagt niemand waar je vandaan komt, in Amersfoort wel. „Amsterdam”, zeg ik dan altijd. Maar dat is niet goed. Mensen willen weten uit welk land ik kom.”
Veel allochtone journalisten zijn er in de media vooralsnog niet te vinden, bleek donderdagavond. De schuld van de media zelf, vindt Badoella: „Als je geen allochtoon kunt vinden, heb je niet goed gezocht.”
„Niet waar”, meent een aanwezige journalist. „Bij de dertien vacatures die wij vorig jaar hadden, kregen we 45 sollicitaties binnen. Geen enkele was van een allochtoon.”
Badoella, die zelf zes jaar geleden van de islam overging naar het christendom, pleit voor meer verdieping in de islam. „Er wordt veel geschreven vanuit onwetendheid.”
Al met al blijft goed nieuws over allochtonen dungezaaid, concludeert Nabibaks. „Maar goed nieuws is toch geen nieuws?”, vraagt een aanwezige journalist.
„Bij allochtonen wel”, klinkt uit de zaal, onder gelach van het -goeddeels blanke- publiek.