Tevredenheid bij vergadering Stork
AMSTERDAM - Tevredenheid overheerste donderdag op de buitengewone aandeelhoudersvergadering van het industrieel concern Stork. De ondernemingskamer besloot woensdag dat er niet gestemd mocht worden over de door grootaandeelhouders Centaurus en Paulson ingediende motie van wantrouwen, dus werd er nagetafeld over de uitspraak.
De ondernemingskamer gelastte woensdag ook een onderzoek naar de gang van zaken bij Stork. Tegelijkertijd liet de rechter zich positief uit over de strategie van het bedrijf. Centaurus en Paulson probeerden juist lange tijd Stork te dwingen tot een aanpassing van het beleid.Centaurus en Paulson lieten zich, tot onvrede van enkele aanwezigen, vertegenwoordigen door hun advocaat. Die verklaarde dat Centaurus en Paulson „zeer verheugd” zijn over de uitspraak van de rechter. Daarnaast zei hij dat zijn cliënten er bewust voor kozen niet zelf op de vergadering te verschijnen. „Centaurus en Paulson denken dat de oplossing niet ligt in een publiek debat over hoe het nu verder moet met Stork, maar in een constructieve dialoog met het bestuur en de commissarissen.”
Behalve de grootaandeelhouders verklaarden ook de Vereniging van Effectenbezitters, de centrale ondernemingsraad van Stork, de Stichting Stork en Robeco zich tevreden met de uitspraak. „Het is gelukt om iedereen tevreden te stellen”, grapte Jan Kalff, voorzitter van de raad van commissarissen.
Kalff juichte echter te vroeg. „Ik zie niet in hoe ik hier met een gelukkig gevoel weg kan”, zei een van de aanwezigen. „Ik voel me gepasseerd door Storks dialoog met Centaurus en Paulson, daarin worden altijd dingen gezegd die de kleine aandeelhouders pas later ter ore komen.”
Een andere klein aandeelhouder vond dat een gelijkwaardige discussie met Centaurus en Paulson vrijwel onmogelijk is. „We weten heel weinig over ze omdat ze nooit rechtstreeks communiceren en ook nu niet aanwezig zijn.”
De vergadering was, ondanks het gebrek aan onderwerpen waarover gestemd zou moeten worden, redelijk bezocht. Er waren 208 aandeelhouders die gezamenlijk ruim 6,6 miljoen aandelen houden.
Analisten lieten donderdag weten dat het salamonsoordeel van de ondernemingskamer past bij Nederland. „Het is een typisch Nederlandse oplossing, omdat het niets oplost. Met de uitspraak is er alleen meer tijd gekomen om te zoeken naar een vriendschappelijk einde van de zaak”, aldus een analist van Theodoor Gilissen Bankiers. Volgens de zakenbank Petercam „kan de aanstelling van de extra commissarissen bijdragen aan het zoeken naar een oplossing, maar het zal lastig zijn een uitweg te vinden.”
Pieter van der Korst, specialist in ondernemingsrecht van het advocatenkantoor Houthoff Buruma, ziet in de kwestie-Stork overeenkomsten met andere zaken. De benoeming van commissarissen door de rechter is volgens hem ook al gebeurd bij Begemann en Versatel. „Kennelijk vindt de ondernemingskamer het een goede methode om conflicten op te lossen.”
Van der Korst zet zelf vraagtekens bij de aanpak van de ondernemingskamer. Hij is de advocaat van een groep aandeelhouders in het telecombedrijf Versatel die ageren tegen de voorgenomen fusie van dit concern met Tele2. „We zijn nu bijna een jaar bezig, maar een oplossing is nog niet in zicht.”
Een belangrijk aspect van de zaak was de beschermingswal die rond Stork was opgetrokken om het concern te beschermen tegen opsplitsing. De Stichting Stork had zogenoemde preferente aandelen (prefs) uitgegeven om Centaurus en Paulson te dwarsbomen. Hoewel de rechter deze constructie heeft verboden, verschillen deskundigen van mening over de uitspraak. Ze zijn het niet eens over de vraag of de ondernemingskamer wel duidelijk is geweest over wanneer de prefs wel of niet mogen worden gebruikt.
De Vereniging van Effectenbezitters denkt dat het besluit van de rechter wel duidelijkheid biedt, zei een woordvoerder. „Prefs mogen worden ingezet bij vijandige overnames en overvallen. In dit geval was van geen van beide sprake.”
Maar advocaat Van der Korst denkt daar anders over. „Het wordt in de uitspraak niet duidelijk of het gebruik van preferente aandelen altijd wordt afgekeurd. Er lijkt een onderscheid te bestaan voor het gebruik van die constructie bij een vijandige overname en in het geval van zittende aandeelhouders die inspraak willen bij de onderneming.”