Verklaring hiervoor is volgens hem de privatisering van de Bureaus voor Rechtshulp in 2005. Sinds dit jaar krijgen advocaten een bijdrage van de overheid voor gefinancierde rechtshulp aan minder draagkrachtigen.„Deze vergoeding staat echter niet in verhouding tot het aantal gewerkte uren”, vindt Nuiten. „Terwijl de lasten van een kantoor vaak hoog zijn. Als de voormalige rechtshulpadvocaten naast deze zaken niet voldoende betaalde klanten vertegenwoordigen, hebben ze het financieel heel moeilijk.”

Veel van deze problemen hadden volgens hem voorkomen kunnen worden als de kantoren meer tijd hadden gehad voor de privatisering, om zich zo beter te kunnen voorbereiden op de commerciële markt.

Hij hoopt dat het faillissement in Dordrecht een signaal afgeeft aan de andere juridische districten en aan de politiek, om ervoor te zorgen dat er niet nog meer kantoren bankroet gaan. „De sociale advocatuur moet blijven bestaan. Maar het zijn ook zelfstandig ondernemers, die zelf moeten overleven op de markt. Het is dus niet zo dat de overheid weer met subsidies moet komen. Wel zou het goed zijn als de vergoedingen voor deze zaken meer in verhouding komen te staan van de verrichte diensten.”