Broeder Daniël -een schuilnaam- kijkt uit over het strand. Hij herinnert zich die wonderlijke nacht als de dag van gisteren. „Ik roeide met mijn bootje naar de sleepboot toe en wilde helpen bij het duwen van de pakketten, maar ze waren te zwaar. Toen lieten ze de ponton, met daarop de Bijbels, zinken en in de waterdichte verpakking dreven de Bijbels zo naar het strand. Op dat strand was het razend druk. De mensen probeerden de Bijbels op allerlei manieren mee te krijgen. Op de fiets, in een houten karretjes, of door ze gewoon vast te houden. De hele nacht liep ik heen en weer tussen het strand en dorpjes in de omgeving om Bijbels op te slaan.”Zuster Lai (30) raakt ontroerd als ze Daniël hoort spreken over die nacht. „Ik was te jong om het project bewust mee te maken. Ik kwam in mijn tienerjaren tot geloof. Gelukkig woonde ik hier in de buurt en kreeg ik via via een Parelbijbel.”

In een dorpje in de buurt van het strand heeft een 85-jarige man een Bijbel in zijn hand. Aan de omslag te zien, is het een Parelbijbel. Zijn zoon, die ook bij het project betrokken was, zegt: „Project Parel heeft heel wat gekost. We hebben lange reizen gemaakt om de Bijbels te verspreiden. Verschillende familieleden hebben gevangengezeten. Maar het was het waard. Kijk maar eens naar opa. Die Parelbijbel is zijn kostbaarste bezit, terwijl hij de kleine letters niet eens meer kan lezen.”

Parfum
„Het is verbazingwekkend hoe groot de impact van de Bijbels is geweest”, bevestigt Open Doorswoordvoerder Jenö Sebök. „Niet alleen vanwege het enorme aantal, maar vanwege de zegen die God heeft gegeven op het lezen van de Bijbels. Toen de politie de volgende morgen op het strand arriveerde, waren nog niet alle Bijbels in veiligheid gebracht. Een deel werd teruggegooid in zee en een deel werd verbrand. De mensen die op het strand betrapt waren, moesten toezien hoe de Bijbels in brand gestoken werden.

Maar niet alle Bijbels vatten vlam, en ze hebben er nog veel kunnen redden. Vooral van de Bijbels die in zee werden teruggegooid, zijn er veel goed terechtgekomen. Visserlui visten ze op en gebruikten de bladzijden om hun vis in te verpakken. Zodra de christenen dat door kregen, boden zij geld om de Bijbels te kopen.”

De afgelopen jaren werd steeds duidelijker hoeveel impact de Parelbijbel voor veel Chinezen heeft gehad. „Parelbijbels zijn in vrijwel elke provincie van China opgedoken. Er waren dus gebrandmerkte Bijbels bij en Bijbels met een watermerk. Ook waren er geparfumeerde Bijbels. Dat waren Bijbels die werden ontdekt en door de autoriteiten in beerputten gegooid. Meteen nadat de Chinese smokkelaars waren vrijgelaten, visten ze de Bijbels uit de beerput. Ze werden zo goed mogelijk afgespoeld en geparfumeerd.”

Een van deze Bijbeltjes kwam terecht bij een jonge man die drie jaar om een Bijbel had gebeden. Na drie weken had hij z’n Bijbel driemaal doorgelezen, en toen voelde hij zich geroepen om als rondreizend evangelist op het platteland te gaan preken. Nu, twintig jaar later, geeft hij leiding aan een huiskerkverband met meer dan 400.000 leden.