Oorzaak is dat het Brusselse gewest, in tegenstelling tot Vlaanderen, nog altijd geen wettelijke regeling heeft voor het begraven van doodgeboren kinderen. De kistjes van de doodgeboren kindjes liggen in Ukkel in een meterslange, open grafkelder onder een dun laagje aarde, bedolven onder plastic zakken, rottende rouwkransen en ander afval.„De mensonwaardige toestand in Ukkel is zeker geen uitzondering”, aldus Katelijne Vuerstaek van de vereniging Met Lege Handen tegenover de Gazet van Antwerpen. Deze vereniging is een zelfhulpgroep voor ouders van overleden baby’s.

Ziekenhuisaalmoezenier Mark Favest zei tegenover De Standaad dat „in het Brusselse Gewest foetussen pas begraven kunnen worden na een zwangerschap van minstens 180 dagen. Als ze jonger zijn vallen ze onder de noemer anatomisch afval.”

Het gebrek aan duidelijke wetgeving voor het begraven van doodgeboren kinderen in het gewest Brussel bezorgt de ziekenhuizen geregeld kopzorgen. „Als de ouders uit Vlaanderen komen, is dat voor ons een hele opluchting. Want in heel wat Vlaamse gemeentes zijn er fatsoenlijke foetusweides. Maar als we zien dat die mensen in het Brusselse wonen, houden we ons hart vast”, aldus Favest.