Rechercheurs in witte pakken zoeken in alle rust naar een metalen voorwerp dat zich onder de steen zou bevinden. Het gaat mogelijk om het mes waarmee de weduwe Wittenberg werd vermoord. Op 25 september 1999 werd ze dood in haar woning gevonden.Verslaggevers en fotografen kunnen slechts op grote afstand over het hek van de begraafplaats kijken naar de plek waar rechercheurs van de regiopolitie Noord- en Oost-Gelderland sporenonderzoek doen. Een witte tent met het opschrift ”technische recherche” belet de toeschouwer ook maar iets van het tafereel te volgen.

In de lucht maakt een sportvliegtuigje rondjes boven de grafzerken. Als er mensen van een cameraploeg of fotografen in zitten, zullen ze vanuit de lucht in ieder geval meer opnamen kunnen maken dan de collega’s op de grond.

Rond 15.00 uur rijdt een klein gemotoriseerd voertuig -een soort kraan- van een Zutphens bedrijf voor grafmonumenten de begraafplaats op. Voorzichtig wordt de zwarte grafsteen omhooggetild. Een rechercheur maakt direct een paar foto’s.

Of onder de steen daadwerkelijk iets is gevonden, blijft onduidelijk. Een van de rechercheurs legt uit dat het zand in het graf laag voor laag wordt afgegraven. Ook gebruiken de onderzoekers een metaaldetector. De politie onthoudt zich aan het einde van de middag verder van elk commentaar.

Sommige omstanders zijn minder zwijgzaam. Een wat oudere man ventileert luid en duidelijk zijn mening over de Deventer moordzaak. „Als dat mes er echt ligt, dan is dit de zoveelste gerechtelijke dwaling. Dan zit die Louwes al vijf jaar onterecht vast.”

Anderen zijn minder stellig. „Je weet het gewoon niet”, is hun commentaar. „Wie liegt er nu en wie is nu echt onschuldig?”, zo vraagt iemand zich af. „Nu ze de zaak toch weer in onderzoek hebben, moet nu maar eens duidelijk worden wie Wittenberg nu echt heeft vermoord. Dit hoofdstuk moet worden afgesloten.” Als het OM ’s avonds bevestigt dat er geen mes in het graf is aangetroffen, blijkt het hoofdstuk van het ”verborgen moordwapen” in ieder geval afgesloten.