Hoewel Ortega’s politieke rivalen in afwachting van de officiële uitslag vooralsnog weigeren hun nederlaag te erkennen, lijkt de sandinistenleider zeker van zijn overwinning. Het verwerken van de ruim 2 miljoen uitgebrachte stemmen gaat langzaam vanwege herhaaldelijke stroomonderbrekingen. Inmiddels is bijna de helft van de stemmen geteld. De opkomst bedroeg iets meer dan 70 procent.Buitenlandse waarnemers oordeelden dat de stemming grotendeels probleemloos verliep, hoewel ongeveer 2 procent van de kiesgerechtigden door wanorde op stemlokalen niet in staat was deel te nemen aan de verkiezing.

Tijdens de verkiezingscampagne verzekerde Daniel Ortega haast dagelijks dat hij thans een herboren man is en zich niet langer laat motiveren door revolutionaire dogma’s. Ortega was president van Nicaragua tussen 1985 en 1990. De sandinistenleider zei dat hij goede relaties met de Verenigde Staten zal nastreven en prees de verschillende vrijhandelsverdragen die Nicaragua onlangs sloot met buurlanden. Ortega riep zijn volgelingen maandag op tot gebed voor vrede, verbroedering en voorspoed.

Zoals sinds kort gebruikelijk bij verkiezingen in Zuid-Amerika, was er ook in Nicaragua een rol weggelegd voor de Venezolaanse president Hugo Chavez, die zich vierkant achter Ortega schaarde en de Nicaraguanen onder meer goedkope olie beloofde in het geval zij „de enige verstandige” electorale keus zouden maken. Chavez beloofde een progressief gezinde Nicaraguaanse regering ook te zullen voorzien van renteloze leningen.

De Amerikaanse regering liet op verschillende manieren weten een overwinning van Ortega minder op prijs te zullen stellen, wat gevolgen kan hebben voor de ontwikkelingshulp.

Hoewel Ortega eertijds voor de Amerikanen een kwelgeest was van hetzelfde kaliber als de Cubaanse president Fidel Castro, zijn de tijden veranderd en is de sandinistische voorman nu eerder een doorsneepoliticus zonder opruiende of anderszins afwijkende gedachten of plannen.

Ook Nicaragua is zelf is de afgelopen zestien jaar sterk veranderd: de eerder door de revolutie ontwrichte economie kwam tot bloei en mag zich nu rekenen tot de meer succesvolle van Midden-Amerika. Buitenlandse investeerders pompen aanzienlijke bedragen in de plaatselijke economie, aangetrokken door een ondernemersvriendelijke wetgeving en het ontbreken van ernstige misdaad en grootschalige corruptie.