Alleen SP en GroenLinks hadden felle kritiek op het selectief versoepelen van het migratiebeleid. Agnes Kant van de SP sprak over „migratieapartheid", omdat er onderscheid wordt gemaakt naar kennis van buitenlanders en wat ze verdienen. „Dit is kolonialisme in een nieuw jasje met weinig aandacht voor de gevolgen van ontwikkelingslanden waar we de knappe koppen willen wegroven."Andere groepen die al lang in Nederland zijn, zouden volgens Kant eerst in aanmerking moeten komen voor een soepel beleid. Verdonk stelde daarop: „Begrijp dat de SP voor beleid is, waarbij de grenzen dichtgaan voor kansrijken en de grenzen open voor kansarmen?”

Met het nieuwe migratiebeleid hopen Van Hoof en Verdonk de economie te ondersteunen, te stimuleren dat het verblijf van arbeidsmigranten tijdelijk is en een beroep door hen op de sociale zekerheid zoveel mogelijk wordt voorkomen. Volgens Van Hoof zijn deze keuzes gemaakt op basis van lessen uit het verleden met gastarbeiders, waarvan er meer in Nederland zijn gebleven dan vooraf gedacht.

Migranten die hier komen op basis van de talentenregeling, krijgen een tijdelijke vergunning die eventueel verlengd kan worden en omgezet in een permanente status. Ook komen er nieuwe verblijfsvergunningen die ingetrokken worden, zodra een beroep wordt gedaan op de bijstand. Het recht op verblijf wordt gekoppeld aan het hebben van een baan of de duur van een studie. Verder worden niet–verlengbare tijdelijke vergunningen geïntroduceerd voor bijvoorbeeld seizoenswerkers, detachering en au–pairs.