Er is een geslacht dat de leer van ’s mensen onmacht maakt tot een zacht kussen voor hun onverschilligheid. Ze zeggen dat ze niets kunnen doen, maar zij willen niets doen ook.U moet die verdorde hand uitstrekken en de hulp van Christus’ genade, die u aangeboden wordt, inroepen. U moet niet rusten voordat u uit het gevangenhuis bent ontvlucht. U moet niet rekenen op de toestemming van uw vader, de duivel, noch van zijn gezin, wanneer u wilt vertrekken. De roeping is tot u gericht zonder dat er aandacht aan hen wordt geschonken.

Het is bekend dat zij u nooit zullen laten gaan. Zolang zij het maar verhinderen kunnen, zullen zij dat doen.

Daarom moet u vastbesloten zijn, ondanks al hun tegenstand, wanneer uw besluit om uit hun midden te gaan is genomen. Direct als iemand in beweging komt om hen te verlaten, zal uw tegenpartij u naschreeuwen om u vast te houden. Zowel de vleitaal van de hel als haar dreigementen zijn erop gericht u te doen terugkeren en uw voornemen op te geven. Maar u moet de oren voor hen toestoppen en ook niet omzien zoals de vrouw van Lot.

Thomas Boston, predikant te Etric (”Gaat uit het midden van haar”, 1741)