Volgens Becker dreigt diezelfde dure „beheers" cultuur nu ook bij de financiering van verpleeg– en verzorgingshuizen. „Ik heb niets tegen op controle, maar doe dat dan steekproefsgewijs".Becker pleit al jaren voor meer aandacht voor welzijn als alternatief voor zorg. Dat is niet alleen een stuk goedkoper. Volgens hem worden mensen ook gelukkiger van een poes op schoot en een borrel dan van „medische aandacht voor een knie die nooit meer gerepareerd kan worden, maar die een groter probleem is naarmate mensen eenzaam en ongelukkig zijn". Ouderen gaan dan weer meer zelf doen en dat is voor het personeel ook prettig, stelt Becker.

Maar volgens hem is daar in het zorgstelsel geen financiering voor. „Vroeger was de financiering van zorg en welzijn voor ouderen nog niet uit elkaar geknipt. Toen konden verpleeghuizen nog uitjes organiseren uit hun budget. Daar is nu geen geld meer voor". Nu zit het systeem volgens hem zo in elkaar dat als een bewoonster trots vertelt dat ze weer zelf haar steunkousen aan kan en wil trekken, dat dit voor het verpleeghuis financieel onaantrekkelijk is.

Becker is al jaren pleitbezorger van levensbestendige woningen, waar mensen hun leven lang kunnen blijven wonen, zorg kunnen krijgen als dat nodig is en zelf de deur dicht mogen houden. In 1996 opende Humanitas het eerste complex met zulke woningen. Becker woont zelf ook in zo’n complex. Hij heeft een penthouse gekocht op de bovenste etage. Het complex bevat sociale huurwoningen, dure huurwoningen, koopwoningen, maar ook een restaurant met een bar waar de hele buurt kan komen eten en er wordt zorg aangeboden.