De Cubanen zijn gewend aan de lange toespraken van hun Gran Lider (grote leider). Hij sprak de menigte toe tijdens de verjaardag van de door hem onvolprezen revolutie die in 1953 werd ingezet. Castro staat bekend om zijn urenlange monologen en ook die in Bamayo duurde bij elkaar liefst twee uur en twintig minuten.Castro maakte Bush voor alles en nog wat uit omdat hij 80 miljoen dollar heeft uitgetrokken om de democratie op Cuba te bevorderen. Dat moet volgens Bush de Cubanen helpen de „overgang te maken van repressieve controle naar vrijheid.” „We hebben geen Yankeeovergangsplan nodig om onze mensen te vaccineren en te leren hoe ze moeten lezen en schrijven”, aldus Castro in Bamayo tegenover een menigte van pakweg 100.000 mensen.

Dezelfde Castro ligt nu in een van zijn eigen ziekenhuizen. Dat zal een hele ervaring zijn, want het is niet zo best gesteld met de Cubaanse zorgsector. Rond 1985 wilde Cuba de wereld ervan overtuigen dat het land rond 2000 zou veranderen in een medische heilstaat. Gezondheid voor allen in het jaar 2000, luidde het motto.

Toen was het in Cuba nog gemakkelijk naar een ziekenhuis te gaan om je te laten onderzoeken. Nu klagen Cubanen steen en been. Door de ernstigste economische crisis in de geschiedenis van het land moesten ziekenhuizen en poliklinieken sluiten; doktoren werden op humanitaire missies gestuurd en het arsenaal aan medicijnen werd drastisch beperkt. Het gezondheidssysteem stortte compleet in elkaar.

Natuurlijk waren er ook toen al ziekenhuizen en ’speciale’ klinieken met een uitstekende verzorging voor de nomenklatoera, zijn volgelingen en elke buitenlandse sympathisant van het regime. Het ligt voor de hand dat Castro niet in het eerste het beste kliniekje ligt, dat hij geen smeergeld hoeft te betalen om in de watten te worden gelegd en zijn eigen lakens, gloeilampen, zeep en tandpasta gewoon thuis mag laten.