Geen Duitse soldaat behoort „in een situatie te worden gebracht waarin hij zijn wapen op een Israëliër moet richten”, schreef deze week de Frankfurter Rundschau.De Oostenrijkse Der Standard noemde het „ondenkbaar” dat kleinkinderen van hen die direct betrokken waren bij de Jodenvervolging, nu zouden moeten schieten op de kleinkinderen van de slachtoffers.

Om al deze redenen beschreef de Suddeutsche Zeitung het als „verbijsterend” dat politici nadachten over deelname aan zo’n vredesmacht.

Tegenover de BBC sprak secretaris-generaal Stephan Kramer van de Centrale Joodse Raad in Duitsland zijn vermoeden uit dat vooral Israël dit heel vreemd zou vinden. „Er wonen overlevenden van de Holocaust in Israël. Ik denk niet dat zij zich prettig voelen over Duitse soldaten in Zuid-Libanon, en zeker niet als die tegenover Israëlische soldaten zouden komen te staan.” De raad zou zich daarom sterk maken tegen Duitse bijdrage.

Minister van Buitenlandse Zaken Frank-Walter Steinmeier stelde afgelopen zondag in een tv-interview dat Duitsland juist vanwege zijn verleden de verantwoordelijkheid heeft niet weg te lopen. „Ik denk dat dit gepast is gezien de moeilijke gezamenlijke geschiedenis van Duitsland en Israël.”

De twee regeringspartijen CDU en SPD zijn verdeeld over de kwestie. De oppositie is tegen inzet van Duitse troepen.

Begin jaren negentig wijzigde de Duitse republiek haar wetten zodanig dat inzet van het leger in gewapende conflicten mogelijk werd. De Duitse troepen zijn sindsdien ingezet op de Balkan, in Ethiopië, Sudan en Congo en spelen vrijdag bijvoorbeeld nog een hoofdrol in Afghanistan. Maar geen van deze missies heeft de complicatie dat men mogelijk tegenover Israëlische troepen kan komen te staan.