Beschermheilige anglicanen punt van discussie
LONDEN - De komende dagen zal de Kerk van Engeland tijdens de gisteren begonnen generale synode de discussie aangaan over de erkenning van Sint-Alban als ’alternatieve’ beschermheilige.
Voorstanders noemen Sint-Joris (Saint-George), de huidige patroon, te militaristisch en aanstootgevend voor moslims. De afgelopen maand dienden zij een motie in waarin Rowan Williams, aartsbisschop van Canterbury en geestelijk leider van de geloofsgemeenschap, wordt opgeroepen „Sint-Alban te erkennen als beschermheilige van Engeland.” Indien dit appel een meerderheid van de kerkelijke vertegenwoordigers achter zich krijgt, kan dit grote gevolgen hebben. Zo zou, theoretisch gesproken, de Engelse vlag -het rode Sint-Joriskruis tegen een witte achtergrond- moeten worden vervangen door het embleem van Sint-Alban: gele diagonale lijnen tegen een blauwe achtergrond.Martelaar
Sint-Joris leefde in de vierde eeuw na Christus in Nicomedia, in het huidige West-Turkije. Hier redde hij, volgens een legende, een prinses uit de klauwen van een hongerige draak. Een ander verhaal dat over hem gaat, is dat hij als hooggeplaatste legerofficier in het Romeinse legioen weigerde deel te nemen aan een massa-executie van christenen. Daarmee haalde hij zich de woede van keizer Diocletianus op de hals, die Joris onderwierp aan een serie martelingen. Hierop is zijn status als martelaar gebaseerd.
Het verhaal van Sint-Joris is via de kruisvaarders overgebracht naar Engeland, waar hij in 1348 als patroonheilige werd aangenomen.
Een aantal geestelijken binnen de staatskerk voelt zich niet op zijn gemak met deze associatie. Zij weigeren dan ook veelal om zijn feestdag te vieren, uit angst de lokale moslimgemeenschap te beledigen. Criticasters wijzen er daarnaast op dat Sint-Joris uit een ander land komt en dat zijn biografie grotendeels gebaseerd is op legendevorming.
David Stancliffe, bisschop van Salisbury, stelt dat Sint-Joris’ strijdlustigheid niet past binnen de huidige samenleving. „Sint-Joris sluit goed aan bij het imperialistische verleden van ons koninkrijk. Maar ik denk dat er een verandering op gang is gebracht en we ons juist meer willen richten op persoonlijke vroomheid.”
Stancliffe doelt hiermee op Sint-Alban, die als alternatief voor Sint-Joris naar voren is geschoven. Alban leefde in de Engelse provincie Hertfordshire, ook omstreeks de vierde eeuw na Christus. Hij bood onderdak aan een christelijke priester en bekeerde zich later tot het christendom. Toen Alban voor dit ’misdrijf’ werd opgepakt, weigerde hij de Romeinse goden te aanbidden. Hierop werd hij door de magistraten geëxecuteerd.
Toonbeeld
Pleitbezorgers van de vervanging zullen de komende dagen tijdens de synode van de Anglicaanse Kerk hun motie presenteren. Zij hopen op de steun van minimaal honderd synodeleden, zodat hun pleidooi formeel op de agenda kan worden geplaatst.
Aartsbisschop Rowan Williams is nog voorzichtig. „Ik ben van mening dat Sint-Alban onvervangbaar is als het gaat om de opkomst van het Engelse christendom”, aldus Williams. „Wellicht moeten we meer aandacht aan hem schenken. Hij is immers het toonbeeld van de kerkelijke traditie in dit land, waarin martelaarschap, wijsheid en moed belangrijke elementen zijn.”