De gemeenten, die verantwoordelijk zijn voor het begeleiden van mensen met hoge schulden, krijgen 21 miljoen extra. De rest van het geld gaat naar voorlichting en initiatieven om de samenwerking tussen betrokken organisaties te verbeteren. Mensen eindigen volgens Van Hoof namelijk vaak in de rode cijfers door een combinatie van factoren, zoals werkloosheid, een scheiding en dure hypotheek. Met extra geld wil hij de samenwerking tussen gemeenten en geldverstrekkers maar ook woningcorporaties en energiebedrijven verbeteren.

Op die manier moeten de schuldenaars beter de weg naar de hulpverlening vinden. „Door bureaucratie krijgen mensen niet altijd de hulp die zij nodig hebben”, aldus de staatssecretaris.

Verder doet Van Hoof een appel op geldverstrekkers en winkels waar je op krediet kunt kopen. Zij moeten beter nagaan of de klant schulden heeft voordat zij hen iets aanbieden. Oplopende schulden worden daarmee vermeden.

Sommige mensen komen in de problemen omdat zij bij werkloosheid te lang op hun uitkering moeten wachten. Van Hoof gaat daarom de maximale termijn waarbinnen gemeenten moeten beslissen of iemand bijstand krijgt, terugbrengen van acht naar vier weken. Overschrijden steden die termijn, dan moeten zij een voorschot uitbetalen.

De Nederlandse Vereniging voor Volkskrediet (NVVK), waarbij onder andere de gemeentelijke kredietbanken zijn aangesloten, is te spreken over het initiatief van Van Hoof. „Wij zijn heel blij dat het ministerie eindelijk zijn coördinerende rol oppakt”, aldus NVVK–voorzitter Ger Jaarsma.

De NVVK schat dat er op dit moment ongeveer 100.000 mensen intensief worden begeleid. Zij hebben een gemiddelde schuld van 16.000 euro. Deze schuldenaren moeten in drie jaar tijd zoveel mogelijk afbetalen. De overgebleven schuld wordt daarna kwijtgescholden mits de schuldeisers daarmee akkoord gaan.