Balaguer was acht keer president. Hij lag sinds tien dagen in het ziekenhuis in de hoofdstad Santo Domingo, waar hij stierf aan de gevolgen van een hartinfarct.

Met zijn net iets meer dan anderhalve meter lengte en zijn dikke brillenglazen was Balaguer een opvallende verschijning. Door velen werd hij aanbeden, anderen moesten niets van hem hebben. De huidige president, Hipolito Mejia, kondigde drie dagen van nationale rouw af. Hij noemde Balaguer een „hoeder van de democratie” en een van de grootste staatslieden uit de nationale geschiedenis.

Balaguer was diplomaat, minister en uiteindelijk president ten tijde van de militaire dictatuur van Rafael Trujillo, die duurde van 1930 tot 1961. Na de val van Trujillo vluchtte Balaguer naar New York, maar in 1966 keerde hij terug en werd hij met Amerikaanse steun tot president gekozen, wat hij bleef tot 1978. Daarna bleef hij achter de schermen grote invloed uitoefenen. Van 1990 tot 1996 was hij nogmaals president, en in 2000 deed hij -92 jaar oud- opnieuw mee aan de verkiezingen. Hij werd derde. Zelfs nadien bleef hij achter de schermen een rol van betekenis spelen in de politiek. Presidenten en andere politici -zelfs die van andere partijen- wendden zich steevast tot Balaguer om advies.