Sommige mensen verlaten hun zonden en volgen de Heere. Anderen verlaten de Heere en gaan voort in hun zonden. Zoals de Heere de regen doet vallen op de ene stad en niet op de andere, doet Hij ook de dauw van Zijn genade druipen op het ene hart en niet op het andere. De Heere heeft velen in deze stad getrokken door de prediking van Zijn Woord. O, hoe moest het u benauwen dat Hij u, die onder dezelfde prediking zit, in uw zonden heeft gelaten. O, bedenk dit toch. Dat bid ik u!Indien de Heere nu eens met u handelde gelijk Hij met Israël deed in de tijd van Achab? Gedurende drie jaren viel er overal regen, maar niet bij Achab. Vrees dat het bij u ook zo is. Menige zegen is er gevallen, maar niet bij u! Zou dat geen vloek van God op u zijn? U weet de gedaante van de wolken te onderscheiden, en weet u dan niet de stand van uw eigen ziel op te merken? Hij heeft de regenvlagen van vernieuwende genade over u doen waaien en uw hart is onvruchtbaar gebleven.

Wat zal ik zeggen? Zal ik alle hoop op genade van u afsnijden en u zenden tot de wanhoop? Daartoe heeft de Heere mij geen last gegeven. De Heere heeft Zijn eigen tijd van roepen en kan als het Hem belieft van Saul een vervolger maken en van Saulus een prediker. Eén ding wil ik u zeggen: Ween over uw staat en loop de Heere aan als een waterstroom. Wie weet, Hij mocht zich wenden.

William Cowper, predikant te Perth (Al de theologische werken, 1650)