De mensen droegen fakkels en gingen in optocht naar een monument dat was opgericht ter nagedachtenis aan de dertig mensen die in het eerste jaar na de ramp zijn overleden.Om 01.23 uur (plaatselijke tijd), een minuut voor het tijdstip waarop twintig jaar geleden de explosie plaatsvond, werd een minuut stilte in acht genomen, waarna kerkklokken en sirenes klonken. De kerkklokken luidden twintig keer.

Slavoetitsj werd na de ramp opgebouwd om de werknemers van de 50 kilometer verderop gelegen beschadigde kerncentrale in de toenmalige Sowjet–Unie op te vangen.

Overal in Oekraïne werden herdenkingsbijeenkomsten gehouden. President Viktor Joesjtsjenko woonde in de hoofdstad Kiev een nachtelijke dienst bij in een kerkje dat was gebouwd ter nagedachtenis aan de slachtoffers. Hij legde ook een krans.

Na een explosie in reactor 4 kwam op 26 april 1986 een grote wolk radioactieve deeltjes vrij die zich over heel Europa verspreidde. Het ongeluk kwam pas na twee dagen in de internationale media, nadat Zweden alarm had geslagen over de hoge concentraties radioactiviteit in de lucht.

De autoriteiten van de Sowjet–Unie hadden de ramp willen verzwijgen. De autoriteiten gingen pas na twee dagen over tot evacuatie van de bewoners van het gebied rond Tsjernobyl.

De meeste radioactieve neerlag kwam neer in Oekraïne, Wit–Rusland en Rusland. Maar ook de Europese landen bleven niet verschoond. De oorzaak van de explosie is nog steeds niet helemaal duidelijk, omdat de overheden maar weinig informatie naar buiten brachten.

De Wereldgezondheidsorganisatie WHO verwacht dat het aantal doden als gevolg van de ramp in de loop der tijd oploopt tot 4000, omdat veel mensen hebben blootgestaan aan straling. Milieuorganisatie Greenpeace meent dat dit aantal kan oplopen tot 90.000. De ramp leidde in Nederland ook tot discussie over het gebruik van kernenergie en de opslag van radioactief materiaal.