Het BKR informeert al veertig jaar over het leen- en aflosgedrag van Nederlandse consumenten. Het bureau verstrekt die informatie aan bedrijven, financiële dienstverleners (onder meer banken) en postorderbedrijven, die veel producten verkopen met een afbetalingsregeling.Voorheen informeerden financiële dienstverleners bij familie en in de naaste omgeving als ze iemand een lening wilden verstrekken, vertelt BKR-woordvoerder Karin Schreuder. De privacy kwam hierdoor in het gedrang. Dus zetten dezelfde geldverstrekkers het BKR op. Het doel was tweeledig: voorkomen dat consumenten te veel lenen én het financiële risico van de deelnemende bedrijven en instanties beperken.

In het centraal kredietinformatiesysteem van het BKR staan betalingsverplichtingen van bijna 10 miljoen Nederlandse consumenten. Het gaat om mensen met een krediet of een kredietfaciliteit, maar ook bezitters van een gsm-abonnement, een creditcard of een betaalrekening met kredietlimiet staan geregistreerd. Pas vijf jaar na beëindiging van de lening of een abonnement verdwijnen de gegevens uit het bestand.

Het BKR heeft onderhand een goed beeld van het leen- en aflosgedrag van een consument. Schreuder: „Vijf procent van de mensen heeft een betaalachterstand. Het absolute aantal neemt toe doordat het aantal consumenten stijgt.”

De privacybescherming van consumenten is gegarandeerd doordat het BKR voldoet aan de regels van de Wet bescherming persoonsgegevens. Ook hanteert het instituut een eigen privacygedragscode. De spelregels zijn als volgt: deelnemers (de aangesloten financiële dienstverleners) melden wanneer een klant een krediet afsluit. Geboortenaam, voorletter(s), geboortedatum, adres en postcode en woonplaats worden geregistreerd.

Als een consument een betaalachterstand heeft, is de deelnemer verplicht dit bij het BKR te melden. De klant moet hiervan echter vooraf wel op de hoogte worden gesteld. Schreuder: „Het BKR maakt op objectieve wijze inzichtelijk hoeveel betalingsverplichtingen iemand heeft en of er wordt betaald of niet. Wij registreren niet waarom iemand een betaalachterstand heeft. Dat kan door baanverlies zijn of vanwege onverwacht hoge ziektekosten.” Ook zijn financiële gegevens zoals inkomen, huurschuld, belastingschuld, onbetaalde energierekeningen of een hypothecair krediet niet bij het BKR bekend. Zo’n hypothecair krediet komt alleen in beeld als een consument langer dan 120 dagen verzuimd heeft het termijnbedrag te betalen.

„Of iemand een wanbetaler is, kun je dus niet zien bij het BKR. Maar een deelnemer kan wél controleren of een consument de waarheid spreekt. Wie een lening aanvraagt en lopende kredieten verzwijgt, valt door de mand.” De deelnemer heeft doorgaans wel salarisgegevens en een werkgeversverklaring van de consument. „De deelnemer kan dan een goede afweging maken omdat wij het financiële plaatje van de consument completer maken. Hij beslist uiteindelijk of iemand kredietwaardig is.”

Een deelnemer moet gegevens raadplegen als een consument een lening of een krediet aanvraagt en betaalt daarvoor 33 cent per keer. Het BKR mag geen gebruik maken van het sofinummer omdat het geen overheidsinstantie is. Om het zoeken te vergemakkelijken, vragen deelnemers klanten naar hun geboortedatum. Een consument kan ook de eigen gegevens opvragen en eventueel bezwaar indienen over de geregistreerde data.

Meer info: www.bkr.nl.