Sinds 2005 krijgen de jeugdbescherming en de jeugdreclassering geld op basis van het aantal kinderen dat zij twee jaar daarvoor hebben geholpen. Maar de stijging van het aantal kinderen dat hulp nodig heeft is zo groot, dat de instellingen daardoor in de problemen komen en er automatisch wachtlijsten ontstaan. Op dit moment wachten ruim 6000 kinderen op hulp.„Van het beloofde recht op hulp komt zo niets terecht”, zei Lambrechts. D66 vindt dat Donner de financiering van de instellingen flexibeler moet maken zodat elk kind meteen geholpen kan worden als blijkt dat het hulp nodig heeft.

In de notitie doen Lambrechts en haar collega Koser Kaya nog een aantal praktische voorstellen om de jeugdzorg in Nederland beter te laten verlopen. Ze willen dat eerder ingegrepen wordt als het fout dreigt te gaan met een kind, zodat voorkomen kan worden dat het uiteindelijk op een wachtlijst voor zwaardere hulp in een instelling terechtkomt. Dus moeten ouders verplicht worden om naar het consultatiebureau te komen. Gebeurt dit niet, dan volgt een huisbezoek en in het uiterste geval een boete.

Daarnaast moeten de meldpunten voor kindermishandeling (AMK’s) voortaan binnen 24 uur na een serieuze melding in actie komen. „Alsof het om een hartinfarct gaat”, zei Lambrechts. „Nu moeten kinderen soms weken, maanden wachten”. Terwijl de zogenoemde indicatie, een soort verwijsbrief voor jeugdzorg, maar dertien weken geldig is. Dat moet ook langer worden, vindt D66. Want tegen de tijd dat een kind nu aan de beurt is voor hulp, moet het kind voor een nieuwe indicatie weer opnieuw door de molen van onderzoeken worden gehaald.

Ook de bureaucratie in de jeugdzorg moet worden aangepakt. Nu gaat 70 procent van het geld naar administratieve handelingen en wordt slechts 30 procent uitgegeven aan het echt verlenen van hulp aan kinderen.

Verder moet elke basisschool in Nederland een maatschappelijk werker ter beschikking hebben, stellen de D66’ers. Want nu zien docenten vaak wel dat er iets mis is, maar weten ze niet waar ze naar toe moeten of lopen ze tegen wachtlijsten van instellingen aan. De maatschappelijk werker moet dat probleem uit hun handen nemen.

Voor de langere termijn willen de Democraten dat Jeugdzorg voortaan bij een minister wordt ondergebracht. Want staatssecretaris Ross van Volksgezondheid, die de kar nu voor het kabinet trekt, zit nu meestal niet bij het kabinetsberaad en heeft als staatssecretaris te weinig gezag en zeggenschap om van bijvoorbeeld minister Donner af te dwingen dat hij doet, wat hij moet doen, zei Lambrechts.