Want wat is het geval? Het parlement krijgt een heuse kindercrèche. Er is al een Eerste Kamer, een Tweede Kamer, en nu dan ook een Kleine Kamer. De crèche is bedoeld voor het kroost van Kamerleden, ondersteunend personeel en journalisten.Het was even zoeken naar een geschikte ruimte. De gebouwen op het Binnenhof hebben namelijk een monumentaal karakter. Niks voor het kleine grut. Baby’s en peuters in de kinderopvang hebben -conform wettelijke regels- veel zonlicht nodig, een hygiënische omgeving en, niet te vergeten, een buitenspeelplaatsje.

Na een lange zoektocht heeft het presidium, het bestuur van de Tweede Kamer, dan toch een geschikte ruimte gevonden: de bovenste verdieping van de perstoren. Een dakterras is reeds aanwezig.

Kosten voor de verbouwing? 800.000 euro, de waarde van een serieuze villa. Dit extreem hoge bedrag viel zo’n 250.000 euro hoger uit dan verwacht. Maar niemand moet zeuren, vindt PvdA-Kamerlid Hamer, een groot pleitbezorger van de crèche: „We vinden al heel lang dat er kinderopvang moet komen. Nu er eindelijk een plan is, moeten we niet meteen voor die acht ton terugschrikken.”
Pieter Jan Dijkman

Naam
Beter is een goede naam, dan goede olie, schreef Salomo lang geleden. Enkele D66-afdelingen hebben die wijsheid in politiek opzicht ter harte genomen. Zo gaan de D66-afdelingen in Friesland en in Lelystad hun naam veranderen. Aanleiding is het slechte resultaat bij de gemeenteraadsverkiezingen. D66 had in Lelystad twee zetels, maar hield er geen over.

Dat slechte resultaat is te danken aan het negatieve imago waar D66 al jaren mee kampt. Die partij leed bij de laatste tien verkiezingen steeds verlies. De Lelystadse afdeling vermoedt ook dat het jaartal 1966 in de partijnaam de jonge generatie niets meer zegt. „Mensen denken dat wij in het verleden zijn blijven hangen”, aldus ex-gemeenteraadslid F. Teunissen. Zijn lokale partij heet voortaan Democraten Lelystad.

D66-raadslid M. Visser uit Haren stelt voor D66 voortaan Sociaal Liberale Partij te noemen. „Zo’n naam geeft aan waar het om gaat en refereert niet meer aan de jaren ’60. We zouden dan minder aandacht moeten besteden aan staatsrechtelijke vernieuwing, zoals het referendum en de gekozen burgemeester. Dat spreekt de kiezer blijkbaar te weinig aan. (…) Op het gebied van bestuurlijke vernieuwing is bijna niets binnengehaald. Met zes Kamerzetels moet je misschien niet veel verwachten, maar de resultaten zijn tot nu toe te mager.”

Inderdaad, die mogen geen naam hebben.
Kees de Groot

En-en (I)
De coalitie van CDA, VVD en D66 maakt zich zorgen. Wat het ingezette beleid betreft loopt alles op rolletjes. Zorgstelsel en WAO zijn hervormd, de maatschappelijke opvang is op een nieuwe leest geschoeid, het land wordt objectief gezien veiliger en de economie trekt weer enigszins aan.

Er is slechts één maar: de burger wil maar niet beseffen hoe goed het gaat. Sterker nog, de opiniepeilingen én de recente raadsverkiezingen wijzen erop dat de kiezer het in Nederland nog altijd miserabel vindt lopen en het kabinet van alle ellende de schuld geeft.

Daarom vond vorige week een apart coalitieberaad plaats in het Torentje van de premier over de vraag wat hiertegen valt te ondernemen. Conclusie: CDA, VVD en D66 moeten hun resultaten beter uitventen en meer trots uitstralen over het gevoerde beleid. Als het dan ook nog eens mogelijk zou zijn om met behulp van enkele financiële meevallers de koopkracht van de burger wat op te vijzelen, zou het bij de Kamerverkiezingen in 2007 misschien, misschien nog mee kunnen vallen.

Na dit beraad voegde de fractievoorzitter van D66 meteen de daad bij het woord. Kordaat als altijd gaf Lousewies van der Laan zaterdag een interview in de Volkskrant waar de trots over het beleid van afspatte. Dat dit kabinet niet de sterkste uitstraling heeft, moet zij natuurlijk toegeven. Haar oplossing voor dit probleem: „Mijn gedroomde premier heeft de uitstraling van Wouter Bos, en het lef om te hervormen van Jan Peter Balkenende.”

En-en (II)
Dat de ambitieuze Van der Laan altijd voor de hoofdprijs gaat, is al bekend. Ze wil ze allebei: en Bos, en Balkenende.

Met zo’n hoog, bijkans onhaalbaar streefniveau zijn meer politici behept. Neem de minister-president, die momenteel voor een vijfdaags bezoek in Australië is om daar de vierhonderjarige betrekkingen met Nederland te vieren. Kwart voor vijf gisterochtend (lokale tijd) kwam de premier in Melbourne aan.

Hij startte met een bezoek aan de gereformeerde Uniting Church of Australia in het centrum van de stad. Gistermiddag woonde hij de grand prix voor de formule I bij, waarbij hij zijn idolen Michael Schumacher en Christijan Albers over de baan kon zien scheuren. Machtig mooi vindt Balkende dat. Voor de liefhebber van formule-I-races was het eerste keer in zijn leven dat hij zo’n wedstrijd live volgde.

Zelf vindt hij het absoluut niet vreemd om op één dag en een kerkdienst en een grand prix te bezoeken. Kritiek daarop verbaast hem zelfs een beetje, bleek gisteravond op een bijeenkomst met Nederlandse emigranten: „Wat is dát nou voor een vraag? Dat valt toch heel goed te combineren? Het was een prachtige ervaring”, aldus de premier.
Addy de Jong

Agenda
De Tweede Kamer behandelt deze week drie initiatiefwetsvoorstellen. Morgen en woensdag staat een voorstel van PvdA-Kamerlid Duivesteijn en zijn VVD-collega Hofstra op de agenda om de regels voor koopsubsidie bij de aanschaf van goedkope woningen te versoepelen. Woensdag verdedigt PvdA-Kamerlid Crone zijn initiatief om banken te verplichten in dorpen en stadswijken basisbetaaldiensten aan te bieden. PvdA’er Wolfsen en VVD’er Luchtenveld zoeken donderdag steun voor hun plan om overheidsinstanties die niet binnen de wettelijk vastgesteld termijn beslissen over aanvragen van burgers, een dwangsom op te leggen.