„SGP’ers moeten besluitvormingsprocessen vanaf het begin beïnvloeden”, zegt drs. Arwin van Buuren.Veel christenen denken dat ze de inrichting van de samenleving wel aan hun volksvertegenwoordigers kunnen overlaten. „Maar als je echt invloed wilt, vis je vaak achter het net als je het laat aankomen op debatten in volksvertegenwoordigende organen. Het beleid en de compromissen worden gemaakt voorafgaand aan de politieke discussie.”

Van Buuren schreef op verzoek van het SGP-studiecentrum Guido de Brèsstichting met een aantal partijgenoten een nota over besluitvorming en burgerschap in een netwerksamenleving. Met de vrijdag gepresenteerde nota, ”Tussen stemmen en sturen”, wil hij staatkundig gereformeerden wakker schudden. Op de SGP-partijdag, zaterdag, zal een debat over dit onderwerp plaatshebben.

„Veel christenen, ook raadsleden, hebben niet door dat we zo langzamerhand in een andere samenleving terecht zijn gekomen. Formeel juridisch geredeneerd is het natuurlijk zo dat de politieke organen de eindverantwoordelijkheid dragen, maar andere organisaties hebben ook bevoegdheden en mogelijkheden voor beïnvloeding. We leven in een netwerksamenleving, waarin iedereen zijn of haar invloed laat gelden”, aldus Van Buuren, die werkzaam is bij het Centrum voor Publiek Management van de Erasmus Universiteit Rotterdam.

Van Buuren noemt een aantal concrete voorbeelden voor participatie in de samenleving. „SGP-raadsleden kunnen in de raad natuurlijk mooie woorden spreken over de collectie in bibliotheken -dat moeten ze vooral blijven doen-, maar als er in het bestuur van een bibliotheek iemand zit met een christelijke achtergrond, kan hij of zij daar zijn invloed aanwenden. Besluitvorming vindt daar veelal plaats op basis van collegiaal bestuur, dus dan weegt je stem zwaar.”

Ook als het gaat om de zondagsopenstelling van winkels is er volgens Van Buuren een wereld te winnen. „In gemeenteraden vinden soms verhitte debatten plaats over de zondagsopenstelling van winkels. Maar als de winkeliersvereniging nu eens geen behoefte heeft aan koopzondagen? Dan komen die er niet. Dus SGP’ers, laat je invloed gelden binnen de winkeliersvereniging. Ga in het bestuur als je de kans krijgt.”

Verwacht u wonderen van deze aanpak?
„Nee, maar ik vind wel dat SGP’ers de mogelijkheden voor beïnvloeding moeten benutten waar dat kan. Dat gebeurt nu te weinig. De gereformeerde gezindte heeft voor het onderwijs en de gezondheidszorg prima functionerende belangenorganisaties opgericht, zoals VGS, NPV en RMU. Maar dat zijn organisaties van en voor gelijkgezinden. In de nota pleiten we ervoor om ook in zogenaamde neutrale organisaties te participeren.”

Maar als dan blijkt dat jouw principiële voorstel door de rest van de organisatie niet wordt overgenomen? Moet je dan opstappen?
„Dat moet iedereen in zijn eigen geweten afwegen. Ik wijs erop dat gemeenteraadsleden continu in dit spanningsveld leven. Als een raadslid tevergeefs tegen een voorstel heeft gestemd, is hij toch medeverantwoordelijk voor het besluit en voor de uitvoering ervan. Ook als het gaat om voorstellen waar hij het fundamenteel mee oneens is. Zo’n ervaring kan aanleiding zijn om op te stappen, maar het hoeft niet.”

Volgens Van Buuren kunnen ook bestaande instituties de mogelijkheden die er zijn voor beïnvloeding beter gebruiken. „Als er wordt gediscussieerd over het ruimen van graven of de termijn daarvoor, heb je als politieke partij vaak weinig invloed. Maar als kerkenraden hun stem laten horen, kan dat voor Burgemeester en Wethouders het signaal zijn om de termijn voor het ruimen niet te verkorten.”

De SGP-steunfractie in de gemeenteraad van Capelle aan den IJssel, waar Van Buuren deel van uitmaakt, heeft eens een mooi succes geboekt met de aanpak om bestaande instituties hun verantwoordelijkheid te laten nemen. „Toen er een landelijke regeling kwam voor culturele vorming in het onderwijs, hebben we de directeur van een van onze reformatorische scholen geadviseerd snel contact op te nemen met de wethouder om te praten over de invulling. Voor je het weet, moet het geld worden besteed aan doelen waar je principieel moeite mee hebt. Uiteindelijk werden de ideeën van de directeur richtinggevend voor het lokale beleid.”